سابقه و هدف واژینیت گاردنرلایی شایعترین واژینوز باکتریال در سنین باروری است. زنان مبتلا به واژینوز در معرض خطر زایمان زودرس، ناباروری لوله‌ای و بیماری التهابی لگن میباشند. عدم وجود اطلاعات دقیق در زمینه عوامل خطر ساز، تحقیق حاضر را به ثمر رساند.
روش بررسی: هزار نفر از زنان تحت پوشش مراکز بهداشتی ـ درمانی تبریز به طور تصادفی در این مطالعه توصیفی- تحلیلی وارد شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامهای مربوط به مشخصات فردی- اجتماعی و باروری، بهداشت فردی و مقاربت، مشاهدات پژوهشگر و بررسیهای آزمایشگاهی و کشت بود. نمونه های برداشته شده از ترشحات واژن و سرویکس پس از مشاهده مستقیم میکروسکپی، به آزمایشگاه ارسال شد. برای تشخیص واژینوز باکتریال از معیار امسل (Amsel) استفاده گردید. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون های کای دو، تی مستقل، تست دقیق فیشر و رگرسیون لجستیک استفاده شد.
یافته ها: گاردنرلاواژینالیس در ترشحات 2/9 درصد زنان یافت شد. تعداد زایمان و سقط، استفاده از آی یو دی، نحوه رعایت بهداشت فردی و مقاربت و مدت مصرف آنتی بیوتیک (رابطه منفی) جزو عوامل خطر بودند. طبق آزمون رگرسیون لوجستیک، تعداد زایمان طبیعی و سقط، اسیدیته واژن، بهداشت مقاربت، تحصیلات فرد و شغل همسر او جزو عوامل پیشگویی کننده ابتلاء بودند.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته های پژوهش، تشخیص و انجام اقدامات درمانی زنان صرفا با توجه به نشانه های عفونت اقدام صحیح و بجایی نبوده و پیشنهاد می شود آزمایشات تشخیصی در کنار مشاهده و معاینه بوی‍ژه قبل از جاگذاری آی یو دی به کار رود.