1- دکترای روان شناسی تربیتی، گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، لرستان، خرم آباد، ایران 2- دانشجوی دکترای روان شناسی، دانشکده علوم اجتماعی و تربیتی دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران ، radmehr.p12@gmail.com 3- دانشجوی دکترای روان شناسی تربیتی، گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، لرستان، خرم آباد، ایران
چکیده: (4626 مشاهده)
سابقه و هدف:یکی از روشهای درمانی که ارتباط مستقیم و دو سویهای با کاهش اضطراب سلامت دارد، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است. هدف پژوهش حاضر بررسی کارآیی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گروهی بر اضطراب سلامت زنان مبتلا به صرع با پیگیری سه ماهه بود. روش بررسی: طرح پژوهش حاضر به شیوه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. برای انجام پژوهش ابتدا از میان بیماران زن مبتلا به بیماری صرع مراجعهکننده به مراکز درمانی شهر خرمآباد 30 نفر به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (15 نفر آزمایش و 15 نفر گواه) جایگزین شدند. هر دو گروه با استفاده از مقیاس اضطراب سلامت ارزیابی شدند. مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گروهی به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای برای گروه آزمایش اجرا شد. پس از اتمام جلسات، پسآزمون و سه ماه بعد از مداخله، پیگیری بر روی دو گروه آزمایش و گواه انجام شد. تحلیل داده های خام با استفاده از SPSS19 و اجرای آزمونهای توصیفی و استنباطی از جمله تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر صورت گرفت. یافتهها:یافتههای حاصل از نتایج تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر نشان داد، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گروهی بر کاهش اضطراب سلامت در مبتلایان تأثیر معنیداری دارد. این نتایج در مرحله پیگیری نیز حفظ گردید. نتیجهگیری:نتایج پژوهش نشان داد که مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گروهی میتواند به عنوان روشی کارآمد برای کاهش اضطراب سلامت زنان مبتلا به صرع استفاده شود.
Ghadampour E, Radmehr P, Yousefvand L. The efficacy of group acceptance and commitment therapy on health anxiety of woman with epilepsy with three- month follow-up. MEDICAL SCIENCES 2017; 27 (4) :269-276 URL: http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-1330-fa.html
قدم پور عزت اله، رادمهر پروانه، یوسف وند لیلا. کارآیی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گروهی بر اضطراب سلامت زنان مبتلا به صرع با پیگیری سه ماهه . فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران. 1396; 27 (4) :269-276