سابقه و هدف: توانایی پزشکان و پرستاران در کار کردن با یکدیگر به عنوان یک تیم واحد در ارتقای برآیندها، کاهش خطا و خطرها و مراقبت بهینه ضروری است. هدف از این مطالعه، تعیین ارتباط میان بکارگیری مهارت های ارتباطی با ارتباط و همکاری میان پرستاران و پزشکان در بیمارستان تامین اجتماعی البرز کرج در سال 1387 بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- همبستگی با استفاده از روش نمونه گیری آسان، 100 پرستار وارد مطالعه شدند. داده ها به روش خودگزارشی تکمیل شد. ابزار جمع آوری داده ها در این مطالعه فرم انتخاب نمونه، فرم اطلاعات دموگرافیک، پرسش نامه مهارت های ارتباطی، پرسش نامه ارتباط میان پزشک و پرستار و پرسش نامه همکاری میان پزشک و پرستار بود. یافته ها: رابطه آماری معنی داری بین مهارت های ارتباطی و ارتباط میان پزشک و پرستار دیده شد، اما بین مهارت های ارتباطی و همکاری میان پزشک و پرستار رابطه آماری معنی داری وجود نداشت. کمبود پرسنل (72 درصد)، سیاست های سازمانی (52 درصد) و کمبود مهارت های ارتباطی (67 درصد) مهم ترین عوامل موثر بر ارتباط بین پزشکان و پرستاران بود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که مهارت های ارتباطی مناسب سبب افزایش ارتباط بین پزشکان و پرستاران می شود، اما تاثیری بر افزایش مشارکت و همکاری پرستاران در تصمیم گیری های درمانی ندارد. اجرای مداخلاتی در جهت افزایش مهارت های ارتباطی در پرستاران می تواند به ارتقای ارتباط میان پزشکان و پرستاران کمک نماید.
Zeyghami Mohammadi S, Haghighi S. The association between nurses’ communication skills and nurse-physician relationship and collaboration in Alborz hospital of Karaj in 2008. MEDICAL SCIENCES 2009; 19 (2) :121-127 URL: http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-201-fa.html
ضیغمی محمدی شراره، حقیقی سولماز. بررسی رابطه بکارگیری مهارتهای ارتباطی با ارتباط و همکاری میان پرستاران و پزشکان بیمارستان تامین اجتماعی البرز کرج در سال 1387. فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران. 1388; 19 (2) :121-127