سابقه و هدف: ‌سرطان یک بیماری جهانی است که افراد را بدون توجه به نژاد، جنس، وضعیت اجتماعی اقتصادی یا فرهنگی با اشکال و شدتهای مختلف درگیر می کند. گروهی معتقدند عوارض جانبی درمان به نسبت بیماری و خود درمان مخرب تر و ویران کننده تر بوده و باعث ایجاد مشکلات فیــزیکی و روانی که مخــل آرامش بیمار و خانواده است، می شود. آموزش به بیمار، خانواده و مراقبین وی درباره شیمی درمانی، پیشگیری و کنترل عوارض جانبی از عملکردهای اولیه پرستار است.‌ این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مراقبت از بیمار بر میزان دانش، درک و کاربرد دانش مراقبین بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی مراجعه کننده به بیمارستانهای وابسته به دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران صورت گرفت.
مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود که 42 نفر از مراقبین بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی در 3 درمانگاه وابسته به دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران ( از هر مرکز دانشگاهی یک بیمارستان) به طور تصادفی تدریجی انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که توسط مراقبین و با حضور پژوهشگر تکمیل می شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که اکثریت مراقبین مورد مطالعه (4/71%) قبل از اجرای برنامه آموزشی از دانش متوسط و پس از آموزش، همه آنها (100%) از دانش خوبی برخوردار بوده و درک اکثریت مراقبین (4/52%) قبل از آموزش در سطح متوسط و بعد از آموزش، اکثریت آنها (5/90%) از درک خوبی برخوردار بودند. کاربرد اکثریت مراقبین (3/64%) قبــل از آموزش ضعیف و بعـداز آموزش اکثر آنها (7/85%) از کاربرد خوبی در زمینه مراقبت جسمی از بیمار برخوردار بودند. در تمامی موارد فوق اختلاف قبل و بعد از آموزش معنی دار بود.
نتیجه ‌گیری و توصیه‌ها:مطالعه حاضر لزوم یک برنامه ریزی منسجم در خصوص آموزش به مراقبین بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی را نشان می دهد.