۱۳ نتیجه برای صادقی
محمد کارگر ، سارا صادقی پور، حمیده طباطبایی، محبوبه ساریجلو ، مریم قدسی، رخشنده ناطق ،
دوره ۱۶، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۸۵ )
چکیده
سابقه و هدف: انتروویروس ها یکی از شاخصهای حساس گردش ویروس در اجتماع محسوب می گردند. یکی از روشهای عمده تشخیص انتروویرس ها استفاده از کشتهای سلولی حساس است. اما اخیرا با توجه به زمان بر بودن و همچنین نیاز به انجام تستهای تاییدی، استفاده از روشهای مستقیم مولکولی جهت تشخیص انترویروس ها مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش به منظور ارزیابی روشهای مختلف حذف بازدارنده های آلی موجود در فاضلاب به منظور تشخیص انتروویروس ها به وسیله RT-PCR انجام گرفت.
روش بررسی: در این پژوهش مقطعی ۶۳ نمونه فاضلاب شهر تهران با روش Grab sample تهیه و با روشهای Pellet و Two-Phase تغلیظ و در رده های سلولی RD و Hep-۲ کشت داده شد. در مرحله بعد با ۱۲ روش مختلف حذف بازدارنده های آلی موجود در فاضلاب با روش RT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: از روشهای مورد بررسی تنها با استفاده از روش ICC-RT-PCR موفق به جداسازی تمام ویروس های مورد انتظار شدیم.
نتیجه گیری: با توجه به حساسیت ۰,۰۱TCID۵۰ روش ICC-RT-PCR، انجام مطالعات گسترده تر در سطح کشور به منظور استفاده از این روش به عنوان یک روش حساس و سریع برای تشخیص انتروویروس های عفونی، نمونه های محیطی دارای غلظت کم ویروس و دارای ترکیبات بازدارنده پیشنهاد می گردد.
طاهره دهداری، علیرضا حیدرنیا، علی رمضان خانی ، سعید صادقیان، فضل اله غفرانی پور ، غلام رضا بابایی روچی، ثریا اعتمادی،
دوره ۱۷، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۸۶ )
چکیده
سابقه و هدف: کارآزمایی های بالینی اندکی در زمینه تاثیر روشهای مختلف تنش زدایی بر سطوح اضطراب و کیفیت زندگی بیماران پس از جراحی قلب انجام شده است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر یک برنامه آموزشی تنش زدایی تدریجی عضلانی بر اضطراب و کیفیت زندگی بیماران مضطرب پس از جراحی بای پس عروق کرونر است.
روش بررسی: این کارآزمایی بالینی بر روی ۱۱۰ بیمار دارای اضطراب متوسط و بالاتر که بصورت تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند، صورت پذیرفت. پرسشنامه های سنجش اضطراب صفت/حالت اسپیلبرگر و کیفیت زندگی SF-۳۶ برای جمع آوری اطلاعات در مرحله قبل و ۱ ماه بعد از مداخله استفاده شد. برای بیماران گروه آزمون برنامه آموزش تنش زدایی تدریجی عضلانی اجرا شد. گروه کنترل نیز مراقبتهای روتین کلینیک بازتوانی قلبی را دریافت می کردند.
یافته ها: یافته ها نشان داد که کاهش معنی داری در میزان اضطراب صفت (P=۰,۰۰۱) و اضطراب حالت (P=۰.۰۰۱) در گروه آزمون پس از مداخله نسبت به گروه کنترل به وجود آمد. ضمنا در همه ابعاد کیفیت زندگی شامل عملکرد جسمانی (P=۰.۰۰۰۰۱)، محدودیت نقش جسمانی (P=۰.۰۳)، درد بدنی (P=۰.۰۰۰۰۱)، سلامت عمومی (P=۰.۰۰۰۰۱)، نیروی حیات (P=۰.۰۰۰۰۱)، عملکرد اجتماعی (P=۰.۰۰۱)، سلامت روانی (P=۰.۰۰۰۰۱) و محدودیت نقش روانی (P=۰.۰۰۰۰۱) تفاوت معنی داری بین گروه آزمون و کنترل وجود داشت.
نتیجه گیری: تنش زدایی تدریجی عضلانی می تواند بعنوان یک ابزار قوی جهت افزایش کیفیت زندگی و کاهش میزان اضطراب بیماران مضطرب پس از جراحی قلب مطرح باشد.
علی ناظمی، مجید صادقی زاده، مهدی فروزنده مقدم، غلامرضا جوادی، مهرداد هاشمی، ،
دوره ۱۸، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۸۷ )
چکیده
سابقه و هدف: بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی مزمن (CML) دارای کرموزوم فیلادلفیا هستند. این کروموزوم حاصل جابجایی بازوهای بلند کروموزوم های ۹ و ۲۲ (q۳۴q۱۱) بوده که منجر به ایجاد الحاق بین ژنهای BCR و ABL می گردد. در این مطالعه، تکنیک های RT-PCR و NASBA در تعیین رونویس های bcr-abl مقایسه شد.
روش بررسی: رونویس های الحاقی بطور مصنوعی سنتز و RNA از رده سلولی لوسمیک K۵۶۲ استخراج گردید. سریال رقت هم از رونویس های الحاقی سنتز شده و هم RNA استخراج شده تهیه شد و سپس حساسیت هر دو تکنیک تعیین گردید. محصولات واکنش RT-PCR و NASBAبا نسبت برابری به ترتیب با DIG-۱۱-dUTP و DIG-۱۱-UTP نشاندار شد. بدنبال دناتوراسیون، واکنش هیبریداسیون با پروب اختصاصی روی هر دو محصول انجام شد. محصولات در میکروپلیت های پوشیده شده با استرپتواویدین انکوبه شد. پس از شستشو پلیت ها، آنتی دیگ کونژوگه با پراکسیداز اضافه و با استفاده از سوبسترا ATBS فعالیت آنزیمی در طول موج ۴۰۵ نانومتر تعیین شد.
یافته ها: اختصاصیت هر دو روش یکسان بود، اما حساسیت ۱۰۰RT-PCR-ELISA برابر بیشتر از روش NASBA-ELISA بود. به عبارتی RT-PCR-ELISA توانست ۱۰۰ پیگوگرم RNA کمتری را نسبت به ۰/۰۰۶) NASBA-ELISA در مقابل ۰۶/۰ پیکوگرم RNA) را شناسایی نماید. هم چنین میزان شناسایی سلول های لوسمیک توسط این دو روش به ترتیب ۴ و ۴۰۰ سلول بود.
نتیجه گیری: با وجودی که NASBA به ترمال سیکلر نیازی ندارد، اما حساسیت آن کمتر از روش RT-PCR بوده و نمی تواند روش مناسبی برای ارزیابی کمی باشد.
مریم بی خوف تربتی، حسین خان احمد ، فاطمه جمشیدی ، مرتضی کریمی پور، مجید صادقی زاده ، محمدعلی شکرگزار ، امیر امان زاده، سیروس زینلی ،
دوره ۱۹، شماره ۳ - ( پاييز ۱۳۸۸ )
چکیده
سابقه و هدف: یکی از روش های درمانی موثر برای بیماری بتاتالاسمی، ژن درمانی توسط ویرال وکتورها می باشد. هدف از این مطالعه ساخت لنتی ویروس های نوترکیب حاوی ژن بتاگلوبین و mini LCR جهت انتقال سازه ژنی مورد نظر به سلول های هدف به منظور ژن درمانی بتاتالاسمی ماژور می باشد.
روش بررسی: در این مطالعه بنیادی - کاربردی، هر یک از قطعات ژن بتاگلوبین و mini LCR در یک لنتی وکتور به نام pLenti-Destکلون شدند. طی ترانسفکشن هم زمان وکتور نهایی به همراه سه وکتور کمکی با لیپوفکتامین ۲۰۰۰ به درون رده سلولی ۲۹۳T، لنتی ویروسهای نوترکیب حاوی سازه ژنی مورد نظر تولید و با RT PCR تایید شدند.
یافته ها: تیتر این لنتی ویروس های نوترکیب در رده سلولی HT۱۰۸۰ تعیین شد. ترانسداکشن سلول های هدف در حضور پلی برن ۲ برابر شد. سلول های HT۱۰۸۰ ترانسدیوس شده پس از دو هفته انتخاب آنتی بیوتیکی باقی ماندند. DNA این کلونی های باقی مانده استخراج و با روش PCR اینتگره شدن سازه ژنی ساخته شده تایید شد. MOI اپتیمم این ویروس ها برای سلول HT۱۰۸۰ بدست آمد.
نتیجه گیری: می توان از لنتی ویرال وکتورها سبب انتقال موثر، کارآمد و پایدار ژن به سلول های پستانداران مانند سلول های بنیادی با هدف ژن درمانی بسیاری از بیماری های ژنتیکی از جمله بتاتالاسمی و سرطان استفاده کرد.
مجتبی قدیانی، فاضل الهی، عبدالعلی شهراسبی، محمد علی جهانگیرپور، ، بهاره صادقی، گلاره خسروی پور، بهزاد پوپک، ابوالفضل یوسفیان، حمید رضوانی، رمضانعلی شریفیان،
دوره ۲۰، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۸۹ )
چکیده
سابقه و هدف: بررسی موتاسیون JAK۲V۶۱۷F در تشخیص و طبقه‌بندی نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو کاربرد گسترده‌ای یافته است. در این مطالعه، فراوانی موتاسیون V۶۱۷F JAK۲ در بیماران ایرانی مبتلا به پلی‌سیتمی ورا، ترومبوسیتمی اساسی و میلوفیبروز اولیه بررسی شد.
روش بررسی: در این مطالعه بنیادی، نمونه خون محیطی ۱۷۴ بیمار مبتلا به پلی‌سیتمی ورا (۵۷ بیمار)، ترمومبوسیتمی اساسی (۸۴ بیمار) و میلوفیبروز اولیه (۳۳ بیمار) از نظر موتاسیون JAK۲V۶۱۷F بررسی شد. DNA نمونه‌ها با روش پروتئیناز k از بافی‌کوت بدست آمده از خون محیطی استخراج گردید. پس از انجام کنترل کیفی، برای ارزیابی وضعیت موتاسیون JAK۲ از واکنش زنجیره پلیمراز با پرایمرهای اختصاصی الل استفاده شد. محصولات PCR، پس از الکتروفورز روی ژل پلی‌اکریل‌امید و انجام رنگ‌آمیزی نقره ارزیابی شدند.
یافته ها: موتاسیون JAK۲V۶۱۷F در ۸/۶۳ درصد (۱۱۱ نفر) نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو مشاهده گردید. ۸۲ درصد (۴۷ نفر) مبتلایان به پلی‌سایتمی ورا، ۵۷ درصد (۴۸ نفر) موارد ترومبوسیتمی اساسی و ۴۸ درصد (۱۶ نفر) مبتلایان به میلوفیبروز اولیه این موتاسیون را داشتند.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بررسی موتاسیون JAK۲V۶۱۷f با استفاده از روش اختصاصی الل در بیماران ایرانی مبتلا به نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو سرعت و دقت تشخیص نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو و متعاقب آن عاقبت بیماران مبتلا را ارتقاء می‌دهد.
رکسانا دارابی، همایون آقا محمدی، علیرضا جعفری، فرشید صادقی فرد، گویک هاکوپیان،
دوره ۲۰، شماره ۳ - ( پاييز ۱۳۸۹ )
چکیده
سابقه و هدف: دیسمنوره اولیه یکی از شایع ترین شکایات ژنیکولوژیک در میان خانم های جوان است. طب سوزنی نوعی روش درمانی است که در تسکین درد در شرایط گوناگون موثر می باشد. ما در این مطالعه تأثیر طب سوزنی را در کنترل درد دیسمنوره اولیه مورد ارزیابی قرار دادیم.
روش بررسی: در یک مطالعه مداخله ای دوسوکور، ۱۰۰ بیمار مبتلا به دیسمنوره اولیه به دو گروه مورد (۹ جلسه طب سوزنی طی سه ماه) و شاهد (طب سوزنی در نقاط غیر مربوطه) تقسیم شدند. کلیه افراد مورد مطالعه اجازه استفاده از داروهای مسکن را داشتند. درد بیماران بر اساس معیار VAS طی سه ماه مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات بیماران در پرسش نامه ای ثبت شد و نتایج توسط t-test و به کمک نرم افزار SPSS ۱۶ مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: یافته ها نشان دهنده تأثیر آشکار طب سوزنی در کنترل درد دیسمنوره اولیه بعد از ۳ ماه بود (۰۰۰۱/۰>p). هیچ گونه عارضه جانبی مربوط به انجام طب سوزنی گزارش نشد.
نتیجه گیری: طب سوزنی در بیماران مبتلا به دیسمنوره اولیه باعث بهبود درد شده و استفاده از آن روشی موثر و بدون عارضه در کاهش درد دیسمنوره اولیه می باشد.
نتیجه گیری: طب سوزنی در بیماران مبتلا به دیسمنوره اولیه باعث بهبود درد شده و استفاده از آن روشی موثرو بدون عارضه در کاهش درد دیسمنوره اولیه
می باشد.
سیدعلی دلباز، سید داور سیادت، محمدرضا آقا صادقی، مهرانگیز زنگنه، سیدمهدی سادات، جلال صولتی، رضا قربانی، ارفع مشیری،
دوره ۲۱، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۰ )
چکیده
سابقه و هدف: واکسن های پلی ساکاریدی نیسریا مننژیتیدیس سروگروهA به علت ایجاد پاسخ‌های مستقل از لنفوسیت T دارای معایبی هستند. در نتیجه پژوهش های زیادی برای جایگزین کردن آنها با اجزاء دیگر باکتری انجام شده است که می توان به وزیکول غشاء خارجی ((OMV حاوی PorA اشاره کرد. در پژوهش حاضر، پس از استخراج و ارزیابی بیولوژیکی OMV نیسریامننژیتیدیس سروگروهA ،توان القاء سنتز آنتی بادی بر علیه آن در حیوان آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: استخراج OMV پس از کشت انبوه نیسریامننژیتیدیس سروگروه A توسط روش سیادت و همکاران انجام شد. سپس خصوصیات فیزیکو- شیمیایی OMVبا استفاده ازمیکروسکوپ الکترونی، SDS-PAGE و وسترن بلات ارزیابی شد. مقدار LOS موجود در OMV با استفاده از آزمون LAL و توان OMV درالقاء آنتی‌بادی اختصاصی با استفاده از الایزا بررسی شد.
یافته ها: مقدارپروتئین موجود در OMV، ۱/۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم اندازه گیری شد. اندازهOMV ۵۰ تا ۱۵۰ نانومتر بود و در ارزیابی SDS-PAGE محدوده PorA درناحیه kDa۴۰-۳۵ قرار داشت که با روش وسترن نیز تائید شد. مقدار LOS در آزمون LAL در محدوده مجاز مصرف گزارش شد. افزایش عیار معنی داری درمقدار IgG پس ازاولین تزریق مشاهده شد.
نتیجه گیری: OMV در طی مراحل استخراج، شکل فضایی خود را حفظ نموده و توان القاء عیار بالایی از آنتی بادی های اختصاصی بر علیه نیسریا مننژیتیدیس سروگروه A را دارد. به همین دلیل می تواند پس از بررسی فازهای بالینی کاندید واکسن مننگوکوکی شود.
واژگان کلیدی: نیسریامننژیتیدیس، وزیکول غشاءخارجی ((OMV، PorA
رضوان ذبیح اللهی، مریم نور محمدی، روح الله وهاب پور، سید مهدی سادات، آذر فرهنگ اصفهانی، راحله نمازی، محمدرضا آقاصادقی، منصور صالحی، سید داور سیادت، سعید رضا نداف،
دوره ۲۱، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۰ )
چکیده
سابقه و هدف: ویریون مربوط به ویروس کمبود ایمنی انسانی (HIV) با قابلیت همانندسازی در پژوهش‌های مربوط به HIV مانند پژوهش‌هایی با هدف یافتن ترکیبات ضد ویروسHIV جدید مورد نیاز است. در این مطالعه، همانندسازی HIV-۱ با استفاده از ویریون‌های با قابلیت یک سیکل تکثیر (SCR) انجام شد.
روش بررسی: ویریون SCR به وسیله ترانسفکت کردن سلول‌های HEK۲۹۳T با پلاسمیدهای pmzNL۴-۳ ، pSPAX۲ و pMD۲G تولید شد. سلول‌های هدف HEK با مقادیر متفاوت از ویروس SCR آلوده شده و میزان p۲۴ مایع رویی سلول با p۲۴ ELISA اندازه گیری شد. در ادامه، اثر ضد ویروسی HIV-۱ دو داروی شناخته شده ایدز به نامهای نویراپین و ایندیناویر به عنوان کنترل مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: همانندسازی مناسب ویریون‌های SCR برروی سلول‌های هدف HEK با تیتر شروع کننده ng P۲۴ ۶۰۰ ویروس بود. افزایش p۲۴، ۲۴ ساعت پس از آلودگی قابل سنجش بود و پس از گذشت ۴۸ ساعت به حد اکثر مقدار رسید. غلظتی از داروهای نویراپین و ایندیناویر که ۵۰ و ۹۵ درصد توان بازداری HIV-۱ ( IC۵۰و IC۹۵) را داشتند، به ترتیب حدود ۵۰ و ۲۵ نانو مولار بود.
نتیجهگیری: میزان اثر ضد ویروسی دو داروی نویراپین و ایندیناویر نشان دهنده دقت مناسب این روش برای سنجش اثر ضد HIV-۱ ترکیبات مختلف است. توان همانندسازی یک دوره‌ای SCR HIV باعث افزایش امنیت زیستی روش ابداعی در این مطالعه می‌باشد.
مریم ذاکری حمیدی، میترا مسعودی تنکابنی، بنفشه محمدی زیدی، عیسی محمدی زیدی، فریبا صادقی،
دوره ۲۳، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۲ )
چکیده
سابقه و هدف: هدف آمنیوتومی، تسریع انقباضات رحمی و کوتاه کردن طول لیبر می باشد. با این وجود نگرانی‌هایی در مورد پیامدهای ناخواسته آن روی مادر و نوزاد وجود دارد. این پژوهش به منظور مقایسه اثر آمنیوتومی زودهنگام و دیرهنگام با پارگی قبل از موعد پرده‌ها (PROM) بر نوع زایمان و پیامد های زایمانی انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه کوهورت در بیمارستان شهید رجایی تنکابن روی ۲۰۰ زنان باردار ترم با حاملگی منفرد و جنین سفالیک صورت پذیرفت. دادهها با نرم افزار SPSS ویرایش ۱۷ و آزمونهای آماری کای‌دو ،دقیق فیشر و ANOVA آنالیز شد.
یافتهها: میانگین مدت مرحله اول لیبر به طور معنیداری در گروه آمنیوتومی زودهنگام (۲۲/۱۴± ۲۹/۱۵ساعت) در مقایسه با گروه آمنیوتومی دیرهنگام (۵۸/۵± ۲۷/۱۰ ساعت) و گروه پارگی قبل از موعد پرده‌ها (۳۰ /۵ ±۸۱/۱۰ ساعت) بیشتر بود (۰۱۲/۰=P). میزان سزارین در گروه آمنیوتومی زودهنگام (۳۸/۱۷%) در مقایسه با دو گروه دیگر بالاتر بود (۲/۴ % در گروه آمنیوتومی دیرهنگام و ۳۷/۲ در گروه PROM) (۰۱۸/۰>P). الگوهای غیر طبیعی ضربان قلب جنین در ۰۱/۱۵% مادران گروه آمنیوتومی زودهنگام و ۳۶/۳% مادران گروه PROM وجود داشت (۰۰۱/۰>P). بین سه گروه از نظر سایر پیامدهای مادری و نوزادی اختلاف معنیداری دیده نشد.
نتیجهگیری: با توجه به یافته‌های پژوهش باید اقداماتی جهت آماده کردن سرویکس به منظور ارتقاء امتیاز بیشاپ انجام داد.
اکرم طباطبایی، سید داور سیادت، سید فضل الله موسوی، محمدرضا آقاصادقی،
دوره ۲۴، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۳ )
چکیده
سابقه و هدف: پروتئین Haps در تداخل اولیه هموفیلوس آنفلوانزای بدون کپسول با سلول‌های اپیتلیال دستگاه تنفس انسان نقش کلیدی را بازی می‌کند. در حالی که دیگر پروتئین‌های خارج سلولی هموفیلوس آنفلوانزای بدون کپسول از نظر ژنتیکی بسیار متغیر می باشند، Haps به میزان قابل توجهی در میان سویههای هموفیلوس آنفلوانزا حفظ شده است. در مطالعات اخیر اثبات شده است که فعالیت اتصالی Haps، در ۳۱۱ آمینواسید ناحیه کربوکسیل (C-Haps) آن قرار دارد و همچنین نشان داده شده است که C-Haps قادر به القاء پاسخ ایمنی محافظت کننده در مقابل استقرار هموفیلوس آنفلوانزای بدون کپسول می‌باشد.
روش بررسی: سازه pET۲۴a-chaps حامل سکانس C-Haps هموفیلوس آنفلوانزای بدون کپسول ۱۷۶۶ PTCC ساخته شد. سکانس آمینواسیدی C-Haps این مطالعه با سکانس C-Haps ۳ سویه دیگر هموفیلوس آنفلوانزای بدون کپسول (N۱۸۷،TN۱۰۶، P۸۶۰۲۹۵) مقایسه و نواحی آنتی ژنیک آن توسط نرم افزار بیوانفورماتیک تعیین شدند. سازه نوترکیب pET۲۴a-chaps در میزبان اشرشیاکلی سویه BL۲۱(D۳E) بیان شد و توسط تکنیکهای SDS-PAGE و وسترن بلات مورد تائید قرار گرفت. پروتئین نوترکیب C-Haps توسط تکنیک کروماتوگرافی تمایلی تخلیص شد.
یافتهها: مقایسه توالی آمینواسیدی rC-Haps مورد مطالعه با سکانس های آمینواسیدی C-Haps موجود در بانک ژن، بیش از ۹۷% همسانی را نشان داد و نمودار آنتی ژنیسیته، ۹ جایگاه آنتی ژنیک مشترک و قوی را تعیین کرد که دقیقا در مناطق حفظ شده بین سویه های مختلف هموفیلوس آنفلوانزای بدون کپسول مطالعه شده قرار داشت.
نتیجهگیری: به دلیل حضور جایگاه‌های آنتی ژنیک مشترک بین هموفیلوس آنفلوانزای بدون کپسول ۱۷۶۶ PTCC و دیگر سویه-های مطالعه شده، بنابراین C-Haps به دست آمده در این مطالعه از نظر تئوری میتواند به عنوان کاندیدای واکسن علیه سویههای مختلف هموفیلوس آنفلوانزای بدون کپسول سایر نواحی جغرافیائی نیز به کار رود.
ونوس صادقی، کیومرث امینی،
دوره ۲۸، شماره ۲ - ( تابستان۹۷ ۱۳۹۷ )
چکیده
سابقه و هدف: سالمونلا یک باکتری گرم منفی، هوازی و بی‌هوازی اختیاری باسیلی شکل و پاتوژن بالقوه برای انسان و حیوانات است. این باکتری در دستگاه گوارش مهره‌داران جایگزین شده، بسته به سروتیپ و شرایط و عوامل متعدد میزبانی، بیماریهایی با نشانه‌های گوناگون و عوارض متفاوت ایجاد می‌کند. امروزه توسعه مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی در این باکتری به عنوان یک معضل اساسی در بهداشت عمومی مطرح است. اینتگرونها میتوانند نقش مهمی در ایجاد و گسترش این مقاومت داشته باشند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی حضور اینتگرون های کلاس ۱، ۲ و ۳ در سویههای سالمونلا تیفی موریوم جداسازی شده از نمونههای بالینی با روش Multiplex PCR بود.
روش بررسی: در این مطالعه، ۶۰ جدایه سالمونلا تیفی موریوم از بیمارستانهای سطح شهر تهران جمع آوری و با استفاده از آزمونهای کشت و بیوشیمیایی تایید شدند. آزمون Multiplex-PCR جهت شناسایی ژنهای int۱، int۲ و int۳ انجام گرفت.
یافتهها: از ۶۰ سویه سالمونلا تیفی موریوم، ۸۵ درصد دارای اینتگرون کلاس ۱، ۴۵ درصد دارای اینتگرون کلاس ۲ و ۷۰ درصد واجد اینتگرون کلاس ۳ بودند.
نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده فراوانی بالای اینتگرونها در سویههای سالمونلا تیفی موریوم جداسازی شده از موارد بالینی بود. از آنجایی که حضور اینتگرونها به عنوان یک شاخص و نشانه از کسب و گسترش مقاومتهای آنتی بیوتیکی است، شناسایی این ژنها میتواند یک استراتژی مهم در شناسایی و مقابله با مقاومتهای آنتی بیوتیکی باشد.
امین دلیلی، بهزاد غلام ویسی، سارا رحیمی، عابد ابراهیمی، مصطفی صادقی،
دوره ۳۰، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۹ )
چکیده
سابقه و هدف: پورپورای هنوخ شوئن لاین یک واسکولیت سیستمیک شایع در سنین کودکی است که معمولا با تظاهرات پوستی، شکمی و کلیوی مشخص میشود. بیشتر مبتلایان سن ۴ تا ۷ سال دارند و در پسر بچه ها شایعتر است. بروز این بیماری در بزرگسالان همراه با علایم متعدد بسیار نادر است.
گزارش مورد: بیمار آقایی ۲۰ ساله مبتلا به بیماری هنوخ شوئن لاین با عوارض نادر می باشد. این بیمار با شکم حاد و مایع آزاد در فضای شکم به بیمارستان مراجعه کرد و تحت آپاندکتومی قرار گرفت. در سیر بستری بیمار مبتلا به پورپورا در اندام تحتانی و اسکروتوم حاد شد که درمان آن با موفقیت انجام شد. بیماری و راههای درمان این بیمار دارای نقاط قابل توجهی است که در ادامه ذکر شده است.
نتیجهگیری: بروز علایم متعدد بیماری هنوخ شوئن لاین در بزرگسالان بسیار نادر است و ممکن است باعث نارسائی ارگانها شود. لذا همواره باید به علایم آن توجه داشته و جهت جلوگیری از عمل جراحی غیر ضروری اقدامات تشخیصی مناسب انجام شود. همچنین توجه دقیق و معاینات مکرر توسط جراح در بیماران مبتلا به عوارض شکمی ضروری است.
اکبر ملک احمدی، مهدی روزبهانی، حمیدرضا حکمت، مسعود صادقی،
دوره ۳۲، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۱ )
چکیده
سابقه و هدف: آسیب مغزی تروماتیک خفیف (MTBI)، خفیفترین ضایعه مغزی ناشی از ضربه مستقیم یا غیر مستقیم به سر است که طبق مقیاس گلاسکو نمرهای بین ۱۳-۱۵به آن تعلق میگیرد. یافتهها حکایت از تخریب شناختی ناشی از آن دارد. اختلال در عملکرد ادراکی یکی از مهمترین نقایص شناختی در این بیماران است. تحقیق حاضر با هدف مقایسه بیماران MTBI با افراد سالم از نظر خطای ادراک بینایی (VPE)، طراحی و اجرا شد.
روش بررسی: در این مطالعه علی- مقایسه ای، ۳۰ بیمار MTBI، در دامنه ۱۵ - ۴۵ و میانگین سنی ۲۷سال و ۱۰ ماه، با سابقه تشخیصی کمتر از یک سال در بیمارستانهای شهرستان ایلام، و ۳۰ نفر سالم در همان دامنه و میانگین سنی ۲۹ سال و ۷ ماه ( هر دو گروه با جنسیت برابر)، به صورت تصادفی انتخاب شدند و با آزمون (VPEMT) مورد سنجش قرار گرفتند. دادهها با آزمونهای t مستقل و لوین به وسیله ۲۳-SPSS تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین VPE در مبتلایان به MTBI با واریانسهای نابرابر (۰۵/۰>P)، در سطح ۹۵ درصد نسبت به افراد سالم به طور معنیداری بیشتر است (۰۵/۰ ˂P).
نتیجه گیری: این یافته همسو با نتایج تحقیقات گذشته، مبین پیامدهای شناختی مزمن ضربه مغزی حتی در سطح خفیف، حد اقل تا یکسال پس از آسیب است و موجب افزایش شدید VPE می گردد. توجه به خطاهای ادراک بینایی در ارزیابی های بالینی و قانونی این بیماران را ضروری می نماید. هرچند که قضاوت قطعی در این مورد نیازمند تحقیقات آتی است.
