سابقه و هدف: یکی از هیجان زاترین عرصه های زندگی بشر در قرن اخیر، عرصه بازیهای ویدیویی – رایانه ای می باشد که با افزایش سریع محبوبیت آن در بین کودکان و نوجوانان، نگرانی همگانی از تاثیرات زیانبار احتمالی این بازیها فزونی گرفت. از جمله نگرانیهای عمده در مورد این بازیها، ویژگی آشکار خشونت آمیز بودن بسیاری از آنهاست. این مطالعه با هدف بررسی وجود رابطه بین بازیهای ویدیویی – رایانه ای با پرخاشگری در دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی تهران انجام شده است.
روش بررسی: جامعه پژوهش متشکل از ۳۳۳ دانش آموز پسر مقطع سوم راهنمایی بود که به روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شده بودند. نمونه ها ضمن پاسخ به پرسشنامه محقق ساخته، پرسشنامه پرخاشگری را نیز تکمیل کردند. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: گرچه بین پرداختن به بازی با انواع پرخاشگری رابطه ای مستقیم برقرار است ولی این رابطه از نظر آماری معنی دار نبود. این در حالیست ‌که بین مدت زمان پرداختن به این بازیها و نوع بازی با انواع پرخاشگری ارتباط معنی داری برقرار بود بطوری که با افزایش میزان پرداختن به این بازیها بویژه بازیهای خشن، میزان پرخاشگری افزایش یافته بود.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد مواجهه ممتد با بازیهای رایانه ای به ویژه بازیهای خشونت آمیز، سبب ایجاد حالات پرخاشگری و کاهش عملکرد تحصیلی در دانش آموزان می شود.