AU - Nabavi, Seyed Jamaleddin AU - Sanai Zaker, Bagher AU - kiyamanesh, Alireza TI - Evaluation of efficacy of relationship enhancement and McMaster approach on adjustment of couples PT - JOURNAL ARTICLE TA - iau-tmuj JN - iau-tmuj VO - 28 VI - 4 IP - 4 4099 - http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-1493-fa.html 4100 - http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-1493-fa.pdf SO - iau-tmuj 4 AB  - سابقه و هدف: سازگاری زناشویی نقش مهمی در ارتقای روابط زوجین دارد. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر رویکرد روانی آموزشی غنی سازی رابطه و نظریه مک مستر در بهبود سازگاری بین همسران انجام شد. روش بررسی: از بین 60 زوج داوطلب برای شرکت در این پژوهش، 24 زوج به صورت تصادفی انتخاب و دوباره به شکل تصادفی به دو گروه مداخله روانی آموزشی (8 مرد و 8 زن) و مک مستر (8مرد و 8 زن) و یک گروه کنترل (8 مرد و 8 زن) سازمان دهی شدند. هر یک از گروه­های آزمایش به­طور جداگانه در 10 جلسه در طی سه ماه، براساس رویکرد روانی آموزشی غنی سازی رابطه همسران و رویکرد مک مستر آموزش داده شدند. آزمودنی­ها و گروه کنترل در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری از طریق پرسشنامه سازگاری زن و شوهری مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تحلیل یافته­ها از فرمول آماری تحلیل واریانس استفاده شد. یافته­ها: الگوی روانی - آموزشی غنی سازی رابطه همسران و الگوی مک مستر به طور معنی­داری بر افزایش سازگاری بین همسران موثر بودند (05/0>p). نتیجه­گیری: : سازگاری در بین همسران شامل توافق، همبستگی، رضایتمندی، مهربانی و سطح تنش می­شود. توافق بین همسران در موضوعات مهم، برای یک سازگاری خوب و داشتن یک رابطه برنده برنده حیاتی است. نتیجه این پژوهش نشان داد برای رسیدن به این مهم هر دو رویکرد رابطه محور و مسأله محور می­توانند موفق عمل کنند. CP - IRAN IN - LG - eng PB - iau-tmuj PG - 319 PT - Quazi-Experimental YR - 2018