TY - JOUR T1 - Histological study of the placenta in the rats treated with curcumin and formaldehyde TT - اثرکورکومین بر ساختار بافت شناسی جفت در موش‌های صحرایی تیمار شده با فرمالدئید JF - iau-tmuj JO - iau-tmuj VL - 31 IS - 2 UR - http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-1791-fa.html Y1 - 2021 SP - 184 EP - 194 KW - Curcumin KW - Formaldehyde KW - Histology KW - Placenta N2 - سابقه و هدف: در مورد عوارض تماس زنان حامله با فرمالدئید نگرانی‌هایی وجود دارد.کورکومین ماده مؤثر در زردچوبه است و دارای کاربردهای درمانی متعددی می‌باشد. در این مطالعه اثرات کورکومین بر روی ساختار جفت در رت‌های تیمار شده با فرمالدئید بررسی شد. روش بررسی: برای این کار تعداد40 سر رت آبستن نژاد ویستار به صورت تصادفی به 5 گروه شامل شاهد، تجربی1(دریافت‌کننده فرمالدئید تزریقی داخل ‌صفاقی، به میزان mg/kg10 در روزهای 4 الی17آبستنی)، تجربی2(دریافت‌کننده فرمالدئید به روش مذکور + پودرکورکومین به‌ میزان mg/kg 150به صورت گاواژ)، تجربی3(دریافت کننده فرمالدئید به روش مذکور + پودر کورکومین به‌ میزان mg/kg300) و تجربی4(دریافت کننده تنها پودرکورکومین به‌ میزان mg/kg 150)، تقسیم شدند. درروز 18آبستنی، رت‌ها آسان‌کشی شده و نمونه جفت استخراج شد و مطالعات ماکروسکوپی انجام شد. سپس نمونه‌های لازم برای بررسی بافت اخذ و رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین انجام شد. سپس اندازه‌گیری هیستومتریک انجام گردید. نتایج با نرم­افزار SPSS تحلیل شد و 05/0P< معنی­دار در نظر گرفته شد. یافته ها: ‌تیمار با فرمالدئید موجب تغییرات مخرب در بافت جفت شد. تیمار با کورکومین (mg/kg150) موجب کاهش اثرات سمی فرمالدئید شد. کورکومین با غلظتmg/kg300 سبب بهبودی کامل در ساختار جفت شد. در حیوانات دریافت‌کننده کورکومین به تنهایی، وضعیت ساختار بافتی جفت مشابه گروه شاهد بود. نتیجه ­گیری: براساس نتایج این مطالعه تیمار با کورکومین در غلظتmg/kg300 می‌تواند به طور مؤثر تغییرات ساختار بافتی جفت ناشی از تماس با فرمالدئید را برطرف سازد. از این رو شاید بتوان در افراد حامله در معرض آلودگی با فرمالدئید، مصرف کورکومین را توصیه کرد. M3 10.52547/iau.31.2.184 ER -