سابقه و هدف: تهوع و استفراغ از عوارض شایع پس از اعمال جراحی است که شیوع آن از 30 درصد تا 92 درصد پس از اعمال جراحی مختلف، متفاوت می‌باشد. تهوع و استفراغ می‌تواند سبب عوارض خطیری چون اختلالات آب و الکترولیت، Dehiscence در محل برش، افزایش فشار داخل مغزی و پنومونی آسپیراسیون شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر تک دوز هالوپریدول در پیشگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل صورت گرفت.
مواد و روشها: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی و دوسوکور می‌باشد. از بین بیمارانی که جهت اعمال جراحی الکتیو زنان به بیمارستان جواهری در سال 1383 مراجعه کرده بودند، 50 بیمار بر اساس معیارهای مطالعه انتخاب شدند. همگی با روش بیهوشی عمومی یکسان تحت عمل جراحی لاپاراتومی قرار گرفتند. بیماران بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند به افراد گروه مورد و شاهد به ترتیب 0.5cc از آمپول 5mg هالوپریدول و 0.5cc حلول سالین تزریق شد.
یافته ها: دو گروه از لحاظ رده سنی، گروه BMI، بیماری زمینه‌ای همراه، نوع عمل جراحی و طول مدت بیهوشی، تفاوت معنی داری نداشتند. همه افراد گروه شاهد پس از عمل، احساس تهوع داشتند و 88% از آنها دچار استفراغ شدند و بیشتر آنها 4 اپیزود استفراغ را تجربه کردند (27%). 96% افراد گروه شاهد به مداخله درمانی احتیاج پیدا کردند. 24% از افراد گروه مورد پس از عمل احساس تهوع داشتند. تنها 16% از افراد گروه مورد دچار استفراغ شدند که 75% از آنها 1 اپیزود استفراغ داشتند و تنها 1 نفر از آنها به مداخله درمانی احتیاج پیدا کرد. 52% از افراد گروه مورد 48 ساعت پس از عمل، ترخیص شدند در حالیکه 60% از افراد گروه شاهد به 72 ساعت بستری و 8% از آنها به 96 ساعت بستری پس از عمل احتیاج پیدا کردند.
نتیجه گیری: استفاده از یک دوز هالوپریدول قبل از القا بیهوشی، بدون ایجاد عوارض جانبی، سبب کاهش PONV، به تعویق انداختن زمان آن، کاهش اپیزودهای استفراغ و کاهش نیاز به مداخلات درمانی پس از عمل می‌گردد.