1- کارشناس تغذیه، مرکز تحقیقات تغذیه در بیماریهای غدد درون ریز، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی 2- دکترای تغذیه، مرکز تحقیقات تغذیه در بیماریهای غدد درون ریز، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی 3- فوق تخصص غدد، بیمارستان امیرالمومنین(ع)، واحد پزشکی تهران ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران ، massomeyarjanli@yahoo.com 4- پزشک عمومی، بیمارستان امیرالمومنین(ع)، واحد پزشکی تهران ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران
چکیده: (5670 مشاهده)
سابقه و هدف: مطالعات محدودی به بررسی ارتباط کمبود ویتامین Dبا نوروپاتی دیابتی پرداختهاند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر ویتامین Dبر درمان نشانه های ناشی از نوروپاتی محیطی دیابتی طراحی شد.
روش بررسی:در این مطالعه مداخله ای نیمه تجربی، 30 نفر از بیماران دیابتی بالای 35 سال مبتلا به نوروپاتی محیطی که سطح سرمی ویتامین D آنها کمتر از ng/ml30 بود به صورت متوالی انتخاب شدند. برای تعیین شدت نشانه های نوروپاتی دیابتی (اطلاعات غیر مستند) از پرسشنامهNSS (Neuropathy Symptom Score) و درخصوص علایم نوروپاتی (اطلاعات مستند) از پرسشنامه NDS (Neuropathy Disability Score) استفاده شد.بیماران به مدت10 هفته تحت درمان با هفته ای 50000 واحد ویتامین D خوراکی قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین سنی بیماران 60/1 سال بود و 33 % مرد بودند. 83/3 درصد افراد کمبود سطح ویتامین D (کمتر از mng/mL20) و 7/16 درصد آنان سطح ناکافی ویتامین D سرمی (ng/mL20 تا30) داشتند. میانگین سطح سرمی ویتامین D در ابتدای مطالعه ng/mL 86/5 ± 37/14 بود. برای نمراتNSS، از بین افراد مورد مطالعه نمرات 70 درصد آنان قبل و بعد از تجویز ویتامین Dو همچنین میانگین نمرات آنها قبل و بعد از مداخله کاهش معنی داری نشان داد (به ترتیب 02/0P= و 05/0P<). در حالی که تغییرات معنی داری در نمرات NDSقبل و بعد از تجویز ویتامین Dرخ نداد (748/0p=).
نتیجهگیری:تجویز ویتامین D به مدت 3 ماه در بیماران دیابتی سبب بهبود نشانههای ناشی از نوروپاتی دیابتی با توجه به پرسشنامه NSS گردید، درحالی که در معاینات بیماران با توجه به پرسشنامه NDS تغییری مشاهده نشد.