بررسی اثر تمرینات TRX بر سطوح سرمی هورمونهای IGF-1 و کورتیزول و برخی عوامل تندرستی آمادگی جسمانی در زنان فعال
|
سلمان انصاری کلاچای1 ، علیرضا علمیه 2، مونا طالبی3 |
1- دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران 2- استادیار، گروه تربیت بدنی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران ، elmieh@iaurasht.ac.ir 3- کارشناس ارشد تربیت بدنی، گروه تربیت بدنی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران |
|
چکیده: (2651 مشاهده) |
سابقه و هدف: مهمترین هورمونهای آنابولیکی و کاتابولیکی که سطوح آن در اثر تمرینات مقاومتی تغییر میکند، به ترتیب IGF-1 و کورتیزول است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر تمرینات مقاومتی کل بدن (TRX) بر سطوح سرمی هورمونهای IGF-1 و کورتیزول و فاکتورهای درصد چربی بدن، قدرت و استقامت عضلانی در زنان فعال بود.
روش بررسی: در این مطالعه، 20 زن فعال با میانگین سنی 11/3±05/27 سال به طور تصادفی به دو گروه تجربی (10 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. برنامه گروه تجربی شامل تمرین TRX به مدت 6 هفته، 3 جلسه در هفته به مدت 60 – 50 دقیقه زیر نظر مربی TRX بود. شدت تمرینات نیز با استفاده از مقیاس بورگ در دو هفته اول در محدوده 5-4، در دو هفته دوم بین 6-5 و در دو هفته سوم بین 7-6 بود. سطح سرمی متغیرهای IGF-1، کورتیزول، درصد چربی بدن، قدرت و استقامت عضلات بالاتنه و پایینتنه قبل و بعد از تمرینات اندازهگیری شدند.
یافتهها: شش هفته تمرین TRX باعث افزایش سطح کورتیزول و IGF-1 در زنان فعال شد، هر چند این افزایش از نظر آماری معنیدار نبود (05/0<p)، اما نتایج نشان داد این تمرینات میتواند در کاهش معنیدار درصد چربی بدن و افزایش قابل توجه قدرت و استقامت عضلات بالاتنه و پایینتنه زنان فعال موثر باشد.
نتیجهگیری: بر طبق یافتههای پژوهش حاضر به نظر میرسد اجرای تمرین مقاومتی TRX میتواند موجب بهبود معنیدار درصد چربی بدن و قدرت و استقامت عضلانی زنان فعال شود و به عنوان یک مدل تمرین مقاومتی جایگزین جهت بهبود عوامل آمادگی جسمانی استفاده شود. |
|
واژههای کلیدی: TRX، هورمون رشد شبه انسولینی-1، هورمون کورتیزول، قدرت، استقامت عضلانی، درصد چربی بدن |
|
متن کامل [PDF 460 kb]
(1504 دریافت)
|
نيمه آزمايشي : نيمه تجربي |
موضوع مقاله:
فيزيولوژي دریافت: 1398/2/30 | پذیرش: 1399/6/12 | انتشار: 1399/9/30
|
|
|
|