سابقه و هدف: ازون (O3) یا آلوتیپ سه اتمی اکسیژن، یک گاز ناپایدار است که به طور وسیع به منظور ضدعفونی و اکسیداسیون مورد استفاده قرار گرفته است. ازون، قدرت حلالیت نسبتا خوبی در آب دارد، به طوری که در مقایسه با اکسیژن در حدود 20 برابر قابلیت حلالیت بیشتری دارد. ازون یک اکسیدکننده پروتوپلاسم است که برروی گروههای سولفیدریل از اسید آمینههای موجود در پروتئینهای باکتری تاثیر گذاشته و موجب اختلال در فعالیتهای آنزیمی سلول میشود. گاز ازون میتواند کپکها، باکتریها و ویروسها را تخریب کند. هدف از این مطالعه، بررسی قدرت ضدعفونی کنندگی گاز ازون بر روی میکروارگانیسمهای سطوح است.
مواد و روشها: 8 گونه از باکتریهای بیماریزا با تراکمهای متفاوت (102، 105، 107 و بیش از 107 سلول بر میلی لیتر) در مجاورت با گاز ازون قرار داده شدند. یک محفظه آلومینیومی با ظرفیت 300 لیتر در درون دستگاه هود تعبیه شد و گاز ازون درآن تولید گردید. در زمانهای متفاوت (30، 60،90، 120 و 180 دقیقه) هر یک از غلظتهای 8 گانه از باکتریها در مجاورت با گاز ازون قرار گرفتند و در هر مورد، قبل و بعد از مجاورت با ازون، تعداد باکتریها به روش برید کانتر مورد شمارش قرار گرفت. یافتهها: از میان باکتریهایی که در مجاورت با ازون قرار داده شدند، باسیلوس سرئوس مقاوم ترین باکتری در برابر اثرات گندزدایی ازون شناخته شد. به ترتیبی که غیرفعال سازی آن در تراکم اولیه بیش از 107 سلول بر میلیلیتر در بالاترین غلظت ازون (30ppm) حاصل گردید. استافیلوکوکاورئوس و میکروکوک در تراکم 107 سلول بر میلی لیتر در غلظت ازون در حدود10ppm نابود شدند. اشریشیا کولی و بقیه باسیلهای گرم منفی بیماریزا در تراکم 107 سلول بر میلیلیتر در غلظتهای بالاتری از ازون (در حد(15ppm تخریب گردیدند. نتیجه گیری و توصیهها: بر اساس یافتههای فوق در مواردی که هدف از بکارگیری ازون، استریل نمودن سطوح باشد باید از غلظتی در حدود 30ppm استفاده شود اما اگر فقط نابودسازی باکتریهای غیربیماریزای فاقد اسپور مورد نظر باشد به کارگیری غلظت15ppm کفایت میکند.