سابقه و هدف: برای اعمال متابولیک طبیعی و باروری موفق مقادیر مناسبی از روی و سلنیوم در طول حاملگی مورد نیاز میباشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط سطوح سرمی روی و سلنیوم در مراحل اولیه بارداری با وقوع سقط جنین در زنان ایرانی است. مواد و روشها: بدین منظور تعداد 102 زن در سه گروه مساوی، مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه یک زنان دچار سقط، گروه دوم زنان حامله سالم و گروه سوم زنان غیر حامله بودند. سطوح سرمی روی و سلنیوم با تکنیک جذب اتمی اندازه گیری شد. یافتهها: افزایش مختصر مقـادیر روی در زنــان بـــا حــاملگی طبیعی در مقایسه با آنهایی که سقط کرده بودند، مشاهده شد که البته از نظر آماری معنی دار نبود. همچنین سطح روی در زنان غیر حامله تفاوتی معنی دار با دیگر گروهها نداشت. از طرف دیگر سطح سلنیوم نیز در گروهها تفاوت آماری معنی داری نداشت. نتیجه گیری و توصیهها: سطوح سرمی تمام گروههای فوق در محدوده طبیعی قرار داشتند و حتی در مورد سلنیوم، در مقایسه با سایر نقاط جهان بالاتر هم بود که موید وجود تغییرات منطقه ای در میزان سلنیوم موجود در رژیم غذایی مناطق مختلف جهان میباشد. بنابراین وقوع سقط در زنان ایرانی بارژیم غذائی به تنهائی ارتباطی ندارد.