سابقه و هدف: سرطان روده بزرگ سومین سرطان شایع دنیا و دومین علت مرگ در بین سرطان‌ها است. بروز این سرطان در دهه‌های اخیر روند رو به رشدی در جامعه ما داشته است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی و مقایسه میزان بقاء 4 ساله در بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ ارثی و غیرارثی بود.
روش بررسی: در مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر، 121 نفر شامل 61 بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ غیرارثی و 60 بیمار مبتلا به نوع ارثی آن (HNPCC) که طی سال‌های 1387-1383 به مرکز تحقیقات گوارش و کبد بیمارستان طالقانی تهران مراجعه کرده بودند، بررسی شدند. تحلیل آماری داده‌ها با استفاده از روش کاپلان مایر برآورد شد و با آزمون Log rank مقایسه شد. آنالیز چندمتغیری به منظور تعیین مهم‌ترین عوامل موثر بر پیش‌آگهی بیماران با استفاده از آنالیز مدل کاکس صورت گرفت.
یافته ها: بقاء 4 ساله بین دو گروه غیر ارثی و ارثی دارای اختلاف معنی‌داری بود، به این ترتیب که میزان بقاء در افرد مبتلا به نوع ارثی 5/82 درصد بود و در گروه اسپورادیک 4/56 درصد (044/0=p) محاسبه شد. سن تشخیص در بیماران مبتلا به سرطان غیرارثی بیشتر از نوع ارثی بود. نسبت خطر برای اسپورادیک‌ها در مقایسه با HNPCC برای محل تومور 93/2 (11/8-06/1=CI95%) محاسبه شد (038/0=p).
نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه، نتایج حاصل از مطالعات قبلی را تایید می‌کند. این مطالعه نشان داد که میزان بقاء در افراد مبتلا به سرطان ارثی روده بزرگ بیشتر از مبتلایان به نوع اسپورادیک است.