سابقه و هدف: تشخیص زودهنگام سرطان روده بزرگ از چالش‌های بزرگ بالینی است. شناسایی و مطالعه پلی‌مورفیسم در میکروریبو‌نوکلئیک اسیدها (میکرو RNAها) نقش بسزایی در به کارگیری آنها به عنوان بیو‌مارکرهای مفید جهت تشخیص زودرس سرطان روده بزرگ دارد. هدف از این مطالعه، بررسی همبستگی پلی‌مورفیسم تک نوکلئوتیدی rs11614913 ژن miR196a-2 و خطرابتلا به سرطان روده بزرگ بود.
روش بررسی: در این مطالعه که به صورت موردی- شاهدی است، 149 نمونه بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ و همچنین 146 نمونه فرد سالم که به بیمارستان طالقانی شهر تهران مراجعه کرده بودند، موردبررسی قرار گرفت. جهت تعیین ژنوتیپ‌های پلی‌مورفیسم روشPCR-RFLP و آنزیم محدودالاثر HPYCH4III مورد استفاده قرار گرفت.
یافته‌ها: فراوانی ژنوتیپ‌های CC، TT وCT به ترتیب در گروه کنترل 36%، 24% و 40% و در گروه بیمار به ترتیب 41%، 10% و 49% بود. فراوانی الل C و T به ترتیب در گروه شاهد42% و 48% و در گروه بیمار 30% و70% بود. ازمیان ژنوتیپ‌های به دست آمده، ارتباط معنی‌داری بین ژنوتیپ TT و سرطان روده بزرگ غیر ارثی یافت شد (نسبت شانس 4/0، فاصله اطمینان 95 درصد 0/92-17/0؛03/0=p).
نتیجه‌گیری: نتایج یافت شده در این مطالعه در توالی miR196a-2 بیانگر این مطلب است که تغییرات ایجاد شده در این میکروRNA بر عملکرد آن اثر گذار بوده و احتمالا بر میزان حساسیت افراد نسبت به ابتلا به سرطان روده بزرگ مؤثر است.