حمیدرضا گیلاسی، عبدالله امیدی، ذبیح اله قارلی پور، الهه توسلی، امیرحسین حقیر، پیمان سرخابی،
دوره ۲۳، شماره ۴ - ( ویژه نامه ۱۳۹۲ )
سابقه و هدف: میگرن شایع ترین سندرم سردرد اولیه بدون هیچ گونه علت پاتولوژیک خاص است که بر ابعاد فیزیکی، روانی و اجتماعی و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت تأثیر منفی می گذارد. لذا دراین مطالعه، نقش راهبرد های مقابله ای و باورهای درد در میزان ناتوانی ناشی از میگرن بررسی شد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، ۱۱۰ نفر از مبتلایان به میگرن بررسی شدند. اطلاعات مربوط به میزان ناتوانی توسط پرسشنامه HDI (Headache Disability Inventory)، راهبردهای مقابلهای توسط پرسشنامه راهبردهای مقابله ( coping strategies' questionnaire ) و باور درد توسط پرسشنامه دریافتها و باورهای درد (pained Believes questionnaire ) جمع آوری شد و اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS v,۱۶ و با استفاده از آزمونهای تی مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: ۱۱۰ بیمار با میانگین سنی ۳۶/۲۲ سال شامل ۳۶ مرد (۷/۳۲%) و ۷۴ زن (۳/۶۷%) بررسی شدند. در ۷۷ مورد (۷۰%) شروع میگرن با پیش آگهی بود و ۳۵ مورد سرگیجه را به عنوان شایعترین علامت گزارش کردند. میانگین نمره ناتوانی ۸/۶ ±۰۶/۴۸، میانگین استفاده از راهبردهای مقابله ۸/۳۸± ۹۷/۱۰۳ و میانگین دریافت ها و باورهای درد۲/۷± ۰۱/۶- به دست آمد. بین میزان ناتوانی کل و راهبردهای مقابله همبستگی معنی داری یافت نشد. ولی بین میزان ناتوانی کل و باورهای درد همبستگی مثبت یافت شد (۲/۰ r=، ۰۰۲/۰P=). بین میزان باور درد و راهبردهای مقابله همبستگی یافت نشد (۷/۰P=).
نتیجهگیری: طبق یافتههای این مطالعه، بین میزان ناتوانی و باورهای درد همبستگی مثبت معنیداری وجود داشت. درحالی که بین راهبردهای مقابله و باور درد همبستگی معنیداری یافت نشد.