سابقه و هدف: اثربخشی و موفقیت یک سازمان به عملکرد کارکنان و میزان رضایت آنها بستگی دارد. در این مطالعه رابطه موجود میان عوامل بهداشتی و انگیزشی بر میزان رضایت کارکنان بیمارستان‌های آموزشی یاسوج بر اساس نظریه انگیزشی هرزبرگ بررسی شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که در آن ۱۰۰ نفر از کارکنان بیمارستان‌های آموزشی شهر یاسوج به روش نمونه‌گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش‌نامه‌ای استاندارد بود و برای تعیین میزان اهمیت هر یک از عوامل بهداشتی و انگیزشی موثر بر عملکرد کارکنان از مقیاس پنج درجه‌ای لیکرت استفاده شد.
یافته ها: از میان عوامل بهداشتی، «وجود شرایط مناسب در محیط کار» و «امنیت شغلی در سازمان» و از میان عوامل انگیزشی، «احساس مسئولیت در کار» و «احساس موفقیت در کار» مهمترین عوامل موثر بر عملکرد کارکنان بودند. عوامل انگیزشی اهمیت بیشتری در ارتقای عملکرد کارکنان داشتند. اکثر کارکنان «مسائل رفاهی»، «بی عدالتی»، «عدم شایستگی و صلاحیت مدیران»، «عدم رضایت از توجه و قدردانی مدیران»، را مهمترین عوامل بازدارنده در بهبود عملکرد خود می‌دانستند. بین سن و وضعیت حقوقی با هر یک عوامل بهداشتی موثر بر عملکرد کارکنان رابطه معنی‌داری وجود داشت. بین جنس، وضعیت تاهل، سابقه کار، وضعیت استخدامی و وضعیت تحصیلی با هر یک عوامل بهداشتی و انگیزشی موثر بر عملکرد کارکنان رابطه معنی‌داری وجود نداشت.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که توجه و برنامه‌ریزی جهت تامین ۶ عامل "وجود شرایط مناسب در محیط کار"، "امنیت شغلی در سازمان"، "خط مشی و مقررات اداری"، "حقوق و دستمزد کافی"، "احساس مسئولیت در کار"، احساس موفقیت در کار، و "مورد علاقه بودن کار" می‌تواند در بهبود عملکرد کارکنان مثمرثمر باشد.
