---

سابقه و هدف: طولانی شدن کمپلکس QRS در جریان بلوک کامل شاخه چپ (LBBB) با افزایش مرگ و میر در بیماران قلبی همراه است. با بررسی نوار قلبی از نظر میزان طولانی شدن QRS و محور قلب شاید بتوان بعنوان معیاری برای بررسی احتمال نارسایی شدید سیستولیک بطن چپ استفاده نمود.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی که در بخشهای CCU و درمانگاه بیمارستان بهشتی انجام شد، تعداد ۱۵۰ بیمار با تشخیص بلوک کامل شاخه چپ تحت مطالعه نوار قلبی و اکوکاردیوگرافی کامل قرار گرفتند و ارتباط بین زمان QRS، انحراف محور به چپ (LAD) و کسر جهشی بطن چپ قلب (EF) (به روش Simpson) بررسی شد. داده ها در نرم افزار آماریSPSS (Version ۱۳,۰) و با استفاده از تستهای آماری t-test و Chi-square و مدل سازی Linear regression دو مرحله ‌ای تحلیل شدند.

یافته ها: میانگین سن و جنس بیماران برحسب مدت زمان کمپلکس QRS و انحراف محور به چپ با یکدیگر مشابه بود (NS). میانگین و انحراف معیار کسر جهشی در دو گروه بیماران برحسب طول مدت QRS و در دو جنس با یکدیگر متفاوت بود (در گروه بیشتر یا مساوی ۱۶۰ میلی ثانیه، %۵۴,۵۰±۱۰۵۵ و در گروه کمتر از ۱۶۰ میلی ثانیه (p<۰.۰۰۱, %۲۳.۸۹±۵.۴۷. این میانگین بر حسب انحراف محور به چپ معنی‌ دار نبود (NS). ضرایب همبستگی پیرسون بین کسر جهشی و انحراف محور به چپ (r=۰.۳۷۸ p=۰.۰۰۶) و بین کسرجهشی و طول مدت (r=۰.۹۲۶ p<۰.۰۰۰) بودند.

 نتیجه گیری: طول مدت کمپلکس QRS در حضور بلوک کامل شاخه چپ قلب، ارتباط معکوس قوی با کسر جهشی بطن چپ داشته و لذا بلوک کامل شاخه چپ در صورت QRS بیشتر یا مساوی ۱۶۰ میلی ‌ثانیه می تواند بعنوان معیاری مفید جهت پیشگویی نارسایی سیستولیک شدید بطن چپ باشد.

---

سابقه و هدف: اندازه گیری منظم قد و وزن و ثبت آنها بر روی نمودارهای مناسب، سبب تشخیص به موقع اختلالات رشد و شروع اقدام های پیشگیری و درمانی می شود. در حال حاضر در ایران مانند بسیاری از کشورهای دیگر به علت فقدان استانداردهای محلی از جداول مرکز ملی آمارهای بهداشتی NCHS)) استفاده می شود که با توجه به اختلافات نژادی - ژنتیکی و جغرافیایی و اقتصادی ضروری است که در هر کشور استاندارد منطقه ای رشد تهیه شود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، ابتدا تعدادی از دبستان های شهر شاهرود به طور تصادفی انتخاب و تمامی کودکان ۱۱ ـ ۷ ساله که در سال اول تا پنجم مشغول تحصیل بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. ۲۲۲۴ دانش آموز توسط دو نفر بدون کفش و با کمترین لباس با متر و ترازوی یکسان اندازه گیری قد و وزن شدند. دانش آموزان مبتلا به مشکلات و بیماری های موثر بر رشد جسمانی از مطالعه خارج شدند. ابزار گردآوری داده ها متر، ترازو، پرسش نامه و چک لیست بود.
یافته ها: میانگین قد دختران در ۷ سالگی ۰۴/۱۲۰ سانتی متر و میانگین وزن آنان ۲۳/۲۱ کیلوگرم بود و تا ۱۱سالگی میانگین قد و وزن به ترتیب به ۴۹/۱۴۰ سانتی متر و ۸۸/۳۱ کیلوگرم افزایش یافت. در پسران، میانگین قد در ۷ سالگی ۳۲/۱۱۹سانتی متر و میانگین وزن ۵۰/۲۱ کیلوگرم بود که تا سن ۱۱ سالگی به ترتیب به ۳۶/۱۳۹ سانتی متر و ۹۸/۳۱ کیلوگرم افزایش یافت.
نتیجه گیری: در مقایسه با NCHS، میانگین قد و وزن کودکان ۱۱ـ۷ ساله شاهرود کمتر از استاندارد جهانی بود. از نتایج حاصل از این پژوهش می توان در آموزش پرستاری به منظور ارتقا کیفیت ارایه خدمات بهداشتی و در آموزش والدین، آموزگاران و مراقبین بهداشت مدارس جهت تغذیه مطلوب، پیشگیری از بیماری ها، واکسیناسیون به موقع در حهت روند مطلوب رشد جسمانی کودکان و همچنین به عنوان زمینه ای برای مطالعه بیشتر در سایر مناطق کشور جهت بدست آوردن استاندارد نمودار قد و وزن کودکان ایرانی استفاده نمود.

---

سابقه و هدف: تظاهرات دهانی عفونت ویروس HIV، ناشی از عفونت های فرصت طلب و بدخیمی ها است. اختلال در پاسخ ایمنی سلولی یکی از عواملی است که زمینه ساز ابتلا به کاندیدیازیس دهانی می شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی نقش عوامل موثر در ابتلا به عفونت ویروس HIV در بیماران ایرانی مبتلا می باشد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، ۳۷۷ بیمار مبتلا به عفونت ویروس HIV که در تست وسترن - بلات مثبت شده بودند و اطلاعات کاملی داشتند، مورد مطالعه قرار گرفتند. این بیماران براساس مشاهدات بالینی، اسمیر مستقیم و کشت در محیط های انتخابی از نظر عفونت کاندیدیازیس دهانی بررسی شدند. تعداد سلول های CD۴ در هر یک از بیماران در اولین ویزیت و بعد از دریافت درمان ضد رتروویروس HAART، اندازه گیری شد.
یافته ها: از ۳۷۷ بیمار مورد بررسی، ۳۱۶ مورد (۸۴%) مرد و ۶۰ مورد (۱۶%) زن بودند. میانگین سنی بیماران ۷/۸±۴۹/۳۶ سال بود. مدت زمان تشخیص عفونت HIV در حدود ۹/۲ سال بود. عمده ترین راه انتقال، استفاده از سوزن مشترک در ۱۱۷ مورد (۳۱ درصد) بود. ۱۱ بیمار (۹/۲ درصد) از نظر آنتی ژن HBsAg، مثبت بودند. ۲۰۶ بیمار (۵/۷۱ درصد) از نظر اسیدنوکلئیک ویروس هپاتیت C مثبت شدند و ۵۳ بیمار (۱/۱۴ درصد) به عفونت سل مبتلا بودند. در اولین ویزیت، ۵۲ مورد (۹/۱۳ درصد) و در ویزیت دوم (بعد از شروع ۳۱ ،(HAARTمورد (۲/۸ درصد) کاندیدیازیس دهانی داشتند. تعداد متوسط سلول های CD۴ در این بیماران، در اولین ویزیت بطور قابل توجهی کمتر از بقیه بیماران بود (۸/۱۹۳ در مقابل ۷/۳۴۹ سلول؛ ۰۰۰۱>P)، اما در ویزیت دوم تفاوت معنی داری وجود نداشت (۸/۲۷۶ در مقابل ۲/۳۳۳ سلول؛ NS).
نتیجه گیری: تشخیص و درمان هرچه سریع تر عفونت ویروس HIV نقش قابل توجهی در پیش آگهی و دوره بالینی مبتلایان به عفونت دارد و میزان موارد عفونت فرصت طلب کاندیدیازیس دهانی را کاهش می دهد.

---

سابقه و هدف: آتروفی عضلانی نخاعی گروهی از بیماریهای نرون حرکتی هستند. سه ژن در ایجاد بیماری نقش دارند. مهم ترین آنها ژن SMN می باشد و دارای دو نسخه سانترومری و تلومری است. در ۹۵ درصد از بیماران SMA، نسخه تلومری ژن SMN به طور هوموزیگوت حذف شده است و مابقی دارای جهش های نقطه ای در ژن مذکور می باشند. در اکثریت بیماران، اگزون های ۷ و ۸ ژن SMN۱ حذف می شود. از این رو بررسی جهش های این ژن در شناسایی بیماران و ناقلین حایز اهمیت بسیاری است. هدف از این پژوهش بررسی جهش های ژن SMN۱ و فراوانی آن در بیماران ایرانی است.
روش بررسی: پس از مشاوره دقیق و ارزیابی علایم بیماران بر اساس معیارهای کنسرسیوم SMA، بررسی مولکولی با استفاده از روش PCR-RFLP انجام گرفت.
یافته ها: بیش از ۶۰ درصد از خانواده.ها، ازدواج فامیلی داشته که اغلب از نواحی مرکزی و شمال ایران بودند. در این تحقیق ۲۴۳ خانواده از نظر جهش اگزون ۷ ژن SMN۱ مورد بررسی قرار گرفتند که ۱۹۵ خانواده با سابقه SMAI ، ۳۰ خانواده SMAII و ۱۸ خانواده باقی مانده در SMAIII طبقه بندی شدند. بررسی حذف اگزون ۷ در خانواده های با فرزند مبتلای زنده نشان داد که ۹۴ درصد از خانواده هایSMAI ، ۹۵ درصد SMAII و ۱۰۰درصد SMAIII دارای حذف هموزیگوت ژن SMN۱ بودند. در تشخیص پیش از تولد از مجموع ۹۲ نمونه، ۲۱ نمونه (۸/۲۲ درصد) مبتلا بودند و ختم بارداری در آنها صورت گرفت.
نتیجه گیری: فراوانی هموزیگوتی حذف اگزون ۷ ژن SMN۱ در هر سه نوعSMA ۹۴ درصد بود که شبیه گزارشات ارایه شده در غرب اروپا، چین، ژاپن و کویت بود.

---

سابقه و هدف: علی رغم پیشرفت های زیادی که در امر بهداشت و سلامت عمومی صورت گرفته، تعداد مبتلایان به توبرکلوز در سال های اخیر به طور روز افزونی در حال افزایش است. در این مطالعه، روش PCR برای کشف DNA مایکوباکتریوم توبرکلوزیس نمونه های ادرار مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه آزمون های تشخیصی، کلیه نمونه های ادرار که از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۳ برای آنها PCR انجام شده‌ بود مورد بررسی قرار گرفت. در موارد مشکوک Nested PCR نیز برای نمونه انجام گرفت و جواب این آزمون به عنوان پاسخ نهایی در نظر گرفته شد. در نهایت، جواب کشت و اسمیر مستقیم نمونه ها با نتیجه PCR آنها مقایسه گردید.
یافته ها: از مجموع ۵۰۹ نمونه‌، در ۲ نمونه هر سه آزمون کشت و اسمیر و PCR مثبت بود. در ۵مورد کشت و اسمیر مثبت و PCR منفی بود. در ۲ نمونه اسمیر منفی و دو آزمون دیگر مثبت و در دو نمونه نیز کشت منفی و دو آزمون دیگر مثبت بود. در ۴ مورد تنها کشت مثبت بود. در ۴ نمونه فقط اسمیر و در ۱۹ نمونه تنها PCR مثبت شد. روش PCR در مقایسه با دو روش کشت و اسمیر، حساسیت ۳۱ درصد، ویژگی ۹۶ درصد، ارزش اخباری مثبت ۳۱ درصد و ارزش اخباری منفی ۹۶ درصد داشت.
نتیجه گیری: با توجه به حساسیت پایین PCRنمونه های ادراری، این روش برای مشخص نمودن بیماران کاربرد چندانی نخواهد داشت، ولیکن به عنوان تعیین سلامت افراد سالم و بررسی سیر درمان، با در نظر گرفتن ویژگی بالای آزمون، قابل استناد خواهد بود.

---

سابقه و هدف: پیشگیری از تولد بیماران مبتلا به سندرم داون (تریزومی ۲۱) از اولویت های وزارت بهداشت می باشد. هدف این مطالعه، تشخیص سریع بیماران مبتلا به سندرم داون با استفاده از تکنیک Real-time PCR کمی به منظور پایه گذاری روشی جدید برای تشخیص قبل از تولد است.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ابتدا از افراد مورد مطالعه نمونه خون گرفته شد. پس از استخراج DNA ژنومی، میزان ژن DYRK۱A۲ در لنفوسیت های افراد مبتلا به سندرم داون و طبیعی با تکنیک Real-time PCR کمی سنجش شد.
یافته ها: نسبت ژنی DYRK۱A۲/PMP۲۲ در لنفوسیت های افراد طبیعی و بیماران مبتلا به تریزومی ۲۱ به ترتیب ۰۹/۰±۱ و ۱۳/۰±۶۸/۱ به دست آمد(p<۰,۰۰۱) که حضور سه کپی از ژن DYRK۱A۲ در افراد تریزومی ۲۱ را نشان داد.
نتیجه گیری: نسبت ژنی DYRK۱A۲/PMP۲۲ مبتلایان به سندرم داون به طور معنی داری بیشتر از افراد طبیعی است. بنابراین از تکنیک Real-time PCR کمی با استفاده از DNA ژنومیک می توان بعنوان روشی بسیار دقیق، معتبر و نوین در تشخیص سریع تریزومی ۲۱ استفاده کرد.

---

سابقه و هدف: علایم و نشانه های عفونت نوزادی اغلب غیراختصاصی بوده و تشخیص قطعی آن به دلیل نبود آزمون تشخیصی اختصاصی مشکل است. بنابراین تعدادی از نوزادان بدون داشتن سپسیس، تحت درمان آنتی بیوتیکی قرار می گیرند. هدف ما در این مطالعه، تعیین میزان فراوانی کشت خون مثبت و نوع پاتوژن در نوزادان مشکوک به سپسیس بود.
روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی بر روی ۱۲۰ نوزاد بستری مشکوک به سپسیس در بیمارستان مهدیه تهران انجام گرفت. کشت خون بوسیله سیستم BACTEC انجام شد که نسبت به کشت خون های رایج حساسیت بالاتری دارد. در این مطالعه کشت خون با استفاده از محیط کشت PEDS (مخصوص اطفال) و توسط دستگاه BACTEC ۹۱۲۰ انجام شد. بر اساس علایم بالینی سپسیس، آزمایشات هماتولوژیک، نتیجه کشت خون و CRP، نوزادان در سه گروه سپسیس قطعی، احتمالی و ممکن دسته بندی شدند.
یافته ها: از ۱۲۰ نوزاد، ۱۱ مورد کشت خون مثبت داشتند که ۷ مورد استافیلوکوک اپیدرمیدیس و مابقی انتروکوک، لاکتوباسیلوس، دیفتروئید و باسیل گرم مثبت بودند. ۷/۱ درصد نوزادان در گروه سپسیس قطعی، ۱۰ درصد در گروه سپسیس احتمالی و ۳/۸۸ درصد در گروه ممکن قرار گرفتند. شایع ترین تظاهر بالینی دیسترس تنفسی و آپنه بود و در ۸/۹۰ درصد موارد عفونت از نوع زودرس بود.
نتیجه گیری: بهتر است جهت کاهش مشکلات روحی و هزینه های حاصل ازبستری نوزاد، از روش های آزمایشگاهی حساس تر و سریعتری نظیر کشت خون با سیستم BACTEC استفاده گردد تا در صورت کشت خون منفی با اطمینان بیشتری بتوان درمان را قطع نمود.

---

سابقه و هدف: یکی از روش های درمانی موثر برای بیماری بتاتالاسمی، ژن درمانی توسط ویرال وکتورها می باشد. هدف از این مطالعه ساخت لنتی ویروس های نوترکیب حاوی ژن بتاگلوبین و mini LCR جهت انتقال سازه ژنی مورد نظر به سلول های هدف به منظور ژن درمانی بتاتالاسمی ماژور می باشد.
 روش بررسی: در این مطالعه بنیادی - کاربردی، هر یک از قطعات ژن بتاگلوبین و mini LCR در یک لنتی وکتور به نام pLenti-Destکلون شدند. طی ترانسفکشن هم زمان وکتور نهایی به همراه سه وکتور کمکی با لیپوفکتامین ۲۰۰۰ به درون رده سلولی ۲۹۳T، لنتی ویروسهای نوترکیب حاوی سازه ژنی مورد نظر تولید و با RT PCR تایید شدند.
یافته ها: تیتر این لنتی ویروس های نوترکیب در رده سلولی HT۱۰۸۰ تعیین شد. ترانسداکشن سلول های هدف در حضور پلی برن ۲ برابر شد. سلول های HT۱۰۸۰ ترانسدیوس شده پس از دو هفته انتخاب آنتی بیوتیکی باقی ماندند. DNA این کلونی های باقی مانده استخراج و با روش PCR اینتگره شدن سازه ژنی ساخته شده تایید شد. MOI اپتیمم این ویروس ها برای سلول HT۱۰۸۰ بدست آمد.
 نتیجه گیری: می توان از لنتی ویرال وکتورها سبب انتقال موثر، کارآمد و پایدار ژن به سلول های پستانداران مانند سلول های بنیادی با هدف ژن درمانی بسیاری از بیماری های ژنتیکی از جمله بتاتالاسمی و سرطان استفاده کرد.

---

سابقه و هدف: رایحه درمانی به عنوان روش درمان جایگزین، تکنیک استفاده از روغن های فرار گیاهان، جهت سلامتی جسمی و روانی می باشد. هدف از انجام این پژوهش تعیین تأثیر رایحه درمانی استنشاقی برکاهش میزان اضطراب و افسردگی دانشجویان دختر ساکن مجتمع خوابگاهی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال تحصیلی ۱۳۸۸-۱۳۸۷ بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی،۲۶۰ نفر از دانشجویان دختر ساکن مجتمع خوابگاهی انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و شاهد متغیرهای اضطراب و افسردگی جایگزین شدند (۴ گروه ۶۵ نفره). ابتدا از کلیه آزمودنی‌ها، پیش آزمون‌های سنجش اضطراب اسپیل برگر و تست افسردگی بک به عمل آمد. ترکیب اسانس اسطوخودس و اسانس گل محمدی به مدت چهارهفته و هر روز نیم ساعت در شب توسط گروه‌های آزمایش (اضطراب و افسرده) استنشاق شد. در این مدت گروه‌های شاهد فقط روغن کنجد استنشاق می‌کردند. در پایان هفته دوم اجرا، پس آزمون ۱ و در پایان هفته چهارم، پس آزمون ۲ اجرا شد. یافته ها: دانشجویان دریافت کننده رایحه درمانی استنشاقی در پایان هفته دوم و چهارم کاهش معنی داری در علایم اضطراب و نشانه های افسردگی در مقایسه با پیش آزمون و گروه شاهد نشان دادند (در هر دو مورد اضطراب و افسردگی ۰۰۱/۰>p).
نتیجه گیری: این مطالعه، اثربخشی رایحه درمانی استنشاقی با ترکیب اسانس اسطوخودس و اسانس گل محمدی را در کاهش نشانه‌های اضطراب و افسردگی دانشجویان دختر ساکن خوابگاه مورد تایید قرار داد.

---

سابقه و هدف: مطالعات زیادی رابطه بین کاهش سطح آدیپونکتین و ایجاد مقاومت به انسولین، چاقی و افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را گزارش کرده‌اند. هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان شیوع پلی‌مورفیسم ژن آدیپونکتین (۲۲۴۱۷۶۶ (rsدر تهران و بررسی نقش این پلی مورفیسم در افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ (CRC) است.
روش بررسی: در این مطالعه مورد- شاهدی، با استفاده از روش PCR-RFLP، به صورت تصادفی ۱۰۷ نفر بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ و ۱۰۷ نفر به عنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تحلیل آماری از آزمون کای‌دو و نرم افزار (۱۶) SPSS استفاده شد.
یافته‌ها: ارتباط معنی‌داری بین پلی‌مورفیسم ژن آدیپونکتین ۲۲۴۱۷۶۶rs و افزایش ریسک ابتلا به سرطان روده بزرگ یافت نشد. ژنوتایپ هتروزیگوت GT ارتباط معنی‌‌داری با سرطان روده بزرگ نشان نداد ( ۰۲/۱OR=[نسبت شانس]؛ ۹۷/۱-۵۲/۰=CI۹۵%). ژنوتیپ هموزیگوت موتانت GG کاهش ریسک ابتلا به سرطان روده بزرگ را نشان داد (۰۱۵/۰OR=؛ ۷۸/۰-۲۹/۰=CI۹۵%؛ ۰۲۵/۰=p). شیوع آلل موتانت در دو جمعیت بیمار و شاهد مشابه بود (۱۵/۱=OR، ۱۹/۱-۴۵/۰=CI۹۵%).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که واریانت آدیپونکتین ۲۲۴۱۷۶۶rs، فاکتور مهمی برای ابتلا به سرطان روده بزرگ نیست.

---

سابقه و هدف: اکستازی جزو خانواده آمفتامین‌ها و یکی از متداول‌ترین داروهای مخدر در جهان است که منجر به بیقراری، اضطراب، توهم، مشکلات قلبی-عروقی و مسمومیت کبدی می‌گردد. اخیراً استفاده از گشادکننده های عروقی نظیر پنتوکسی فیلین به عنوان حفاظت کننده در برابر ضایعات ناشی از مصرف موادی نظیر الکل مورد ملاحظه قرار گرفته است. با توجه به این که تحقیقات اندکی در زمینه اثر حفاظتی پنتوکسی فیلین بر روی آسیب کبدی ناشی از مصرف داروانجام شده است، لذا بررسی تاثیر این دارو برروی ضایعات کبدی ناشی از مصرف اکستازی ضروری به نظر می‌رسد.
روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی ۲۵ موش صحرایی نر ویستار در پنج گروه شاهد، اکستازی (mg/kg ۵/۷)، آزمایشی ۱ (mg/kg ۱۰۰ پنتوکسی فیلین همزمان با تزریق آخرین دوز اکستازی)، آزمایشی ۲ (mg/kg ۱۰۰ پنتوکسی فیلین یک هفته قبل از تزریق اکستازی) و حامل (نرمال سالین) انجام شد. بعد از گذشت دو هفته، حیوانات کشته و کبد آنها جهت بررسی‌های بافتی و تعداد اجسام آپوپتوتیک توسط هماتوکسیلین – ائوزین و روش تانل رنگ آمیزی شد.
یافته‌ها: اجسام آپوپتوتیک و ضایعات هپاتوسیت‌ها در گروه‌های آزمایشی ۱ (تزریق هم‌زمان اکستازی و پنتوکسی فیلین) نسبت به سایر گروه‌ها کمتر بود و تفاوت این فاکتورها در گروه آزمایشی ۱ با گروه شاهد تفاوت معنی‌داری نداشت.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد استفاده از پنتوکسی فیلین متعاقب مصرف اکستازی می‌تواند منجر به کاهش ضایعات بافت کبد و جلوگیری از القاء آپوپتوز گردد.

---

سابقه و هدف: ژن‌های سرطانی- بیضه‌ایی (Cancer-Testis genes) فقط در بافت نرمال بیضه بیان می‌شوند، ولی برخی از آنها در بعضی از انواع سرطان‌ها بیان می‌شوند. هدف از این مطالعه بررسی کیفی بیان چند ژن سرطانی- بیضه‌ایی در بافت توموری بیماران مبتلا به سرطان پستان بود.
روش بررسی: پس از تهیه ۳۲ نمونه سرطان پستان و استخراج RNA، با روش Multiplex RT-PCR، بیان رونوشت ژن‌های سرطانی- بیضه‌ایی NY-ESO-۱ ۱a،NY-ESO-۱۱b، MAGE۳،SSX۲ و SCP۱ و ژن GAPDH (کنترل داخلی) مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: ۳ نمونه (۹%) رونوشت NY-ESO-۱ ایزوفرم ۱a و ۶ نمونه (۱۹%) رونوشت NY-ESO-۱ ایزوفرم ۱b و در مجموع ۹ نمونه (۲۸%) ژن NY-ESO-۱ را بیان کردند. ۷ نمونه (۲۲%) رونوشت SCP۱و ۲ نمونه (۶%) رونوشت MAGE۳ را بیان کردند. ۱۳ نمونه (۴۱%) حداقل یکی از ژن‌های سرطانی- بیضه‌ایی بررسی شده را بیان کردند.
نتیجه‌گیری: دو ژن NY-ESO-۱وSCP۱ به ترتیب دارای بالاترین فراوانی بیان mRNA در نمونه‌های سرطان پستان بودند. در ادامه پیشنهاد میگردد با بررسی تعداد بیشتری از نمونه‌های سرطان پستان و همچنین بررسی بیان این ژن‌ها در مرحله پروتئین و ایمونوژن بودن آنها، بتوان از این آنتی ژن های سرطانی – بیضه ای در جهت پیشبرد ایمونوتراپی سرطان پستان استفاده نمود.

---

---

---

---

---

سابقه و هدف: کلستاز که نوعی اختلال در عملکرد کبد است، با تغییر میزان هورمون وازوپرسین و کاهش اخذ آب همراه است. هسته‌های هجاور بطنی (PVN) و فوق بصری هیپوتالاموس (SON) دو ناحیه مهم برای کنترل هومئوستازی مایعات بدن هستند. این عمل می تواند با تنظیم جریان آب توسط کانال های آبی یا آکواپورین ها صورت گیرد. آکواپورین ۴ ایزوفورم موثر انتقال دهنده آب در مغز است. به دلیل کاهش اخذ آب در کلستاز و نقش هسته‌های SON و PVN، در این مطالعه به بررسی تغییرات میزان آکواپورین ۴ پرداخته شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، موش‌های نر نژاد ویستار با وزن ۲۰۰ تا ۲۵۰ گرم به صورت تصادفی به سه گروه هفت‌تایی، شامل موش‌های گروه کنترل (بدون جراحی)، موش­های گروه شم (جراحی کاذب) و موش‌های گروه کلستاز که مجرای صفراوی آن‌ها بسته شده بود، تقسیم شدند. سپس تراکم آکواپورین ۴ هسته‌های مجاور بطنی و فوق بصری در تمامی گروه ها توسط روش ایمونوهیستوشیمی مورد بررسی قرار گرفت.  
یافته­ها: نتایج حاصل نشان دهنده تراکم بالای آکواپورین-۴ در هسته‌های SON و PVN در نمونه‌های شم و کنترل بود، در صورتی که در نمونه کلستاز میزان تراکم آکواپورین-۴ کاهش یافت.
نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، مقدار آکواپورین ۴ در هسته‌های SON و PVN حساس به اسمولاریته و توکسی سیتی، کاهش یافت. احتمالاً کلستاز از طریق افزایش یا کاهش فاکتورهای مرتبط مانند اندوتوکسین‌ها، باعث کاهش تراکم آکواپورین-۴ و میزان اخذ آب می­شود.

---

درحال حاضر تنها درمان موثر بیماری بتاتالاسمی، پیوند مغزاستخوان آلوژنیک در افراد بیمار است. بزرگ­ترین محدودیت انجام این روش کمبود دهنده پیوند با آنتی ژن سازگار بافتی مشابه در اکثر موارد است. از عوارض شایع آن می­توان به بیماری مزمن پیوند علیه میزبان در  ۸-۵% از بیماران اشاره داشت. در روش درمانی متداول برای درمان بیماری­های ارثی، انتقال یک یا چند ژن برای جبران عملکرد ژن معیوب به کار می­رود. بنابراین کلید اصلی در ژن درمانی موفق در استفاده از تکنیک انتقال مناسب ژن به سلول­های هدف در بافت های انسانی است؛ در نتیجه هدف ژن درمانی در درمان بیمار بتاتالاسمی بازگرداندن توانایی و ظرفیت تولید گلبول قرمز حاوی هموگلوبین نرمال و سالم در افراد بیماری است که تولید اریتروسیت ناکارآمد را کاهش داده و بیماری کم خونی ارثی را درمان می­کند. امروزه استفاده از ویروس­ها به عنوان ابزار درمانی وارد مرحله جدیدی شده است. در این راستا استفاده از ویروس­ها، به صورت   ویروس­های غیرهمانند سازی کننده به عنوان وکتورهای ژن درمانی و یا به صورت ویروس­های همانندسازی کننده (ویروس­های انکولیتیک)، زمینه جالب توجهی تحت عنوان ویروس درمانی را به وجود آورده است. در حال حاضر، تقریبا ۷۰% کارآزمایی‌های بالینی ژن‌درمانی از وکتورهای ویروسی استفاده کرده­اند. در چند سال اخیر محققان زیادی، وکتورهای لنتی ویروسی مختص رده­ اریتروئیدی، حامل ژن بتاگلوبین طراحی کرده­اند که نتایج درمانی رضایت­بخشی از تزریق سلول­های بنیادی خون­ساز به صورت in vitro و exvivo به دست آورده اند که در این مطالعه نتایج این تحقیقات ارائه می­شود.

---

سابقه و هدف: کیتوزان نوعی پلیمر تجزیه پذیر و زیست سازگار است که برای رژیم غذایی انسان بی خطر محسوب می شود. نانوذرات (NP) تهیه شده با مشتقات کیتوزان معمولاً دارای بار سطحی مثبت و خاصیت چسبندگی مخاطی هستند، به گونه­ای که می­توانند به غشاهای مخاط بچسبند و محموله دارو را به روش آزاد سازی پایدار آزاد کنند. هدف از این مطالعه آماده‌سازی فرمولاسیون‌های مختلف از کیتوزان و غلظت‌های متفاوت از عوامل اتصال دهنده برای دستیابی به پایدارترین و زیست سازگارترین نانوذره بود که توسط FITC در شرایط in vitro نشان‌دار شده بود.
روش بررسی: به منظور بررسی بهتر علاوه بر کیتوزان از کربوکسی‌متیل‌کیتوزان استفاده شد. برای تهیه نانوذرات از روش ژل شدن یونی استفاده شد همچنین غلظتهای مختلف تری پلی فسفات به عنوان عامل اتصال دهنده مورد استفاده قرار گرفت. به علاوه سنتز کیتوزان نشاندار شده با FITC در ترکیبی از زمان، pH، غلظت‌های مختلف نمک و آنزیم به منظور تولید نانوذرات پایدار برای دارورسانی به روده مورد بررسی قرار گرفت. خصوصیات فیزیکی نانوذرات با استفاده از DLS، TEM و اتصلات کوالان توسط FTIR بررسی شد. 
یافته­ها: اندازه نانوذرات توسط میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) حدود ۵۰±۱۰۰ بود. قطر هیدرودینامیکی توسط DLS حدود ۵۰±۱۵۰ نانومتر اندازه‌گیری شد. در FTIR اتصال کووالان  FITCبه نانوذرات کیتوزان تایید شد، و از طیف سنجی UV به منظور تایید کونژوگاسیون استفاده شد که نتیجه اتصال بیش از ۷۰% بود.
نتیجه­گیری: تمام یافته ‌ها حاکی از آن است که نانوذرات کیتوزان نشاندار با FITC در آینده می‌تواند به عنوان یک عامل مفید برای تشخیص و درمان سرطان روده مورد استفاده قرار گیرد. با این حال تحقیقات بیشتری برای ارائه شواهد بیشتر در مورد پایداری این نانوذرات در شرایط in vivo لازم است.

---

سابقه و هدف: انسداد ورید مرکزی شبکیه دومین بیماری‌ شایع عروق شبکیه پس از رتینوپاتی دیابتی است که می‌تواند باعث کاهش بینایی شود. در این مقاله به بررسی پتانسیل‌های روش‌های زمان-فرکانس در تمایز چشم‌های درگیر با بیماری و چشم‌های سالم پرداختیم.  
روش بررسی: تعداد ۲۰ بیمار با انسداد ورید مرکزی شبکیه در یک چشم مورد بررسی قرار گرفتند. چشم مقابل به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. دو روش تبدیل فوریه زمان کوتاه و تبدیل موجک زمان گسسته به منظور تعیین مؤلفه‌های فرکانسی سیگنال‌های الکترورتینوگرام ثبت شده از دو تحریک تطبیق در روشنایی cd.s.m^-۲ ۳ و فلیکر ۳۰ هرتز به کار رفتند. 
یافته­ ها: در روش تبدیل موجک گسسته، سیگنال تحریک تطبیق در روشنایی cd.s.m^-۲ ۳  شامل سه مؤلفه اصلی بوده که با ظهور امواج a، b و i مطابقت داشته و تحریک فلیکر دارای دو فرکانس غالب منطبق با امواج a و b بود. فرکانس‌های غالب اول و دوم هر دو تحریک در گروه‌های بیمار و نرمال تمایز معنی‌داری را نشان دادند و زمان ظهور فرکانس غالب در تحریک روشنایی cd.s.m^-۲ ۳  افزایش نشان داد.
نتیجه­ گیری: روش تبدیل موجک گسسته توانایی ایجاد تمایز میان مؤلفه‌های فرکانسی گروه سالم و انسداد ورید مرکزی شبکیه را نشان داده است. افت فرکانس و افزایش تأخیر در ظهور فرکانس‌های غالب در تحریک تطبیق در روشنایی نشان‌دهنده درگیری بیشتر سلول­های  استوانه­ای نسبت به سلول‌های مخروطی شبکیه است.