خانم زینب اله یاری، دکتر محمد صاحب الزمانی، خانم لادن فتاح مقدم،
دوره ۳۳، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: خستگی و اضطراب بر سلامت فیزیکی و روانی مادران تاثیر سوء دارد و کیفیت مراقبت از فرزند و شرایط زندگی را با چالش مواجه می‌نماید. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر خنده درمانی بر خستگی و اضطراب مادران کودکان بستری در بخش‌های روانپزشکی بیمارستان‌های شهر تهران انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بر روی ۷۰ نفر (دو گروه ۳۵ نفری) از مادران کودکان بستری در بیمارستان‌های علی اصغر (ع) و رازی انجام شد. گروه مداخله در ۸ جلسه گروهی خنده‌درمانی با میانگین مدت زمان ۶۰ دقیقه شرکت کردند. از پرسشنامه‌های اطلاعات جمعیت‌شناختی، مقیاس ارزیابی خستگی (FAS) و سیاهه حالت- صفت خشم (STAI) برای جمع‌آوری داده استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نسخه ۱۶ نرم افزار SPSS انجام شد.
یافته ها: در مرحله پیش آزمون میانگین خستگی و اضطراب در بین دو گروه اختلاف معنی‌داری نداشت (۰۵/۰<p). مقایسه خستگی و اضطراب گروه مداخله نشان داد که تفاوت معنی‌داری در میانگین این متغیر و ابعاد آن بعد از مداخله مشاهده شد (۰۵/۰>p) در حالیکه چنین تغییر معنی‌داری در گروه کنترل در مورد خستگی و اضطراب و ابعاد آن‌ها وجود نداشت (۰۵/۰<p). به ترتیب ۷۴۱/۰ و ۷۳۵/۰ تغییرات واریانس خستگی و اضطراب توسط متغیر مستقل تبیین می‌شود.
نتیجه گیری: خنده‌درمانی یک مداخله اثربخش برای تخفیف علایم خستگی و اضطراب در مادران کودکان بستری در بخش‌های روانپزشکی است. با توجه به هزینه کم، فقدان عارضه و امکان اجرایی؛ اجرای این مداخله در شرایط مشابه و سایر افراد آسیب‌پذیر توصیه می‌شود.
