محمد صاحب الزمانی، مهناز خانوی، حمید علوی مجد، سیده معصومه میرکریمی، مهرداد کریمی،
دوره ۲۰، شماره ۳ - ( ۸-۱۳۸۹ )
چکیده
سابقه و هدف: رایحه درمانی به عنوان روش درمان جایگزین، تکنیک استفاده از روغن های فرار گیاهان، جهت سلامتی جسمی و روانی می باشد. هدف از انجام این پژوهش تعیین تأثیر رایحه درمانی استنشاقی برکاهش میزان اضطراب و افسردگی دانشجویان دختر ساکن مجتمع خوابگاهی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال تحصیلی ۱۳۸۸-۱۳۸۷ بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی،۲۶۰ نفر از دانشجویان دختر ساکن مجتمع خوابگاهی انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و شاهد متغیرهای اضطراب و افسردگی جایگزین شدند (۴ گروه ۶۵ نفره). ابتدا از کلیه آزمودنیها، پیش آزمونهای سنجش اضطراب اسپیل برگر و تست افسردگی بک به عمل آمد. ترکیب اسانس اسطوخودس و اسانس گل محمدی به مدت چهارهفته و هر روز نیم ساعت در شب توسط گروههای آزمایش (اضطراب و افسرده) استنشاق شد. در این مدت گروههای شاهد فقط روغن کنجد استنشاق میکردند. در پایان هفته دوم اجرا، پس آزمون ۱ و در پایان هفته چهارم، پس آزمون ۲ اجرا شد.
یافته ها: دانشجویان دریافت کننده رایحه درمانی استنشاقی در پایان هفته دوم و چهارم کاهش معنی داری در علایم اضطراب و نشانه های افسردگی در مقایسه با پیش آزمون و گروه شاهد نشان دادند (در هر دو مورد اضطراب و افسردگی ۰۰۱/۰>p).
نتیجه گیری: این مطالعه، اثربخشی رایحه درمانی استنشاقی با ترکیب اسانس اسطوخودس و اسانس گل محمدی را در کاهش نشانههای اضطراب و افسردگی دانشجویان دختر ساکن خوابگاه مورد تایید قرار داد.