سابقه و هدف: کبد از حیاتی‌ترین ساختارهای بدن است که وظیفه متابولیسم بسیاری از مواد مانند فنل را بر عهده دارد. هدف از این مطالعه، مشاهده اثرات فنل بر روی ساختار تشریحی و بافتی و همچنین عملکرد بیوشیمیایی کبد است.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۸۰ سر موش سوری نر بالغ نژادC /Balb به طورتصادفی به چهار گروه مساوی شامل یک گروه شاهد و سه گروه تیمار تقسیم گردیدند. گروه شاهد با آب مقطر و گروه‌های تیمار با غلظت‌های ۸۰، ۱۸۰ و ۳۲۰ میلی‌گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن فنل به مدت یک ماه گاواژ شدند. در پایان آزمایش، حیوانات با استفاده از کلروفرم بیهوش و کبد آنها از بدن خارج، سپس وزن مطلق و نسبی کبد اندازه گیری شد. نمونه‌های بافتی کبد تهیه و تغییرات ساختاری آن با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی شد. همچنین نمونه‌های خون جمع آوری و پس از جدا کردن سرم، میزان فعالیت آنزیم‌های کبد آنالیز شد.
یافته‌ها: تجویز فنل سبب افزایش معنی‌دار وزن مطلق و نسبی کبد شد. همچنین تیمار با فنل سبب افزایش معنی‌دار قطر هپاتوسیت‌ها، افزایش قطر هسته هپاتوسیت‌ها و افزایش اندازه سینوزوئیدهای کبدی گردید (۰۵/۰>P). به علاوه، کبد حیوانات تیمار شده با فنل در مقایسه با گروه شاهد، ارتشاح لوکوسیتی، نکروز، پرخونی در پارانشیم کبد و هیپرپلازی بافت پوششی مجاری صفراوی داشت. تجویز فنل موجب افزایش معنی‌دار مقادیر آنزیم‌های کبدی AST،ALT وALP گردید (۰۵/۰>P).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که قرار گرفتن در معرض غلظت‌های مختلف فنل می‌تواند سبب ایجاد صدمات شدید در کبد موش سوری شود.