[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای داوران::
ثبت نام ::
اشتراک::
اطلاعات نمایه::
برای نویسندگان::
فرآیند چاپ::
پست الکترونیک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۶ نتیجه برای پره اکلامپسی

مژگان شاکری، نفیسه سعیدی،
دوره ۱۸، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۷ )
چکیده

سابقه و هدف: هیپرتانسیون شایع ترین عارضه طبی حاملگی به شمار می رود. نوعی از اختلالات هیپرتانسیون که منحصرا در حاملگی دیده می شود پره اکلامپسی نام دارد که میزان شیوع آن ۷-۲ درصد است. شیوع آن در زنان نولی پار بیشتر و به ۷-۶ درصد می رسد. با توجه به اینکه در سرم زنان مبتلا به پره اکلامپسی، فعالیت آنتی اکسیدان کاهش چشم گیری پیدا می کند، ممکن است که درمان با آنتی اکسیدان در پیشگیری از پره اکلامپسی سودمند باشد. لذا بر آن شدیم تا تاثیر ویتامینC(آنتی اکسیدان) را در جلوگیری از بروز پره اکلامپسی زنان نولی پار بررسی کنیم.
روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای، دو گروه ۱۰۰ نفری از زنان نولی پاری که هیچ بیماری سیستمیکی نداشتند، به صورت تصادفی انتخاب شدند. به یک گروه ویتامین C با دوز ۱۰۰۰ میلی گرم روزانه که بین هفته ۱۲ تا ۲۲ حاملگی شروع و تا پایان بارداری ادامه می یافت، تجویز شد و گروه دوم فقط تحت نظر گرفته شد.
یافته ها: اکثر مادران مبتلا به پره اکلامپسی، در گروه سنی ۲۵–۲۱ سال و با اندکس توده بدنی(BMI)؛ ??-?? کیلوگرم بر متر مربع (Overweight) بودند. میزان پره اکلامپسی، زایمان پره ترم و SGA در گروه ویتامین C به ترتیب ۶، ۳ و ۴ درصد بود، در حالی که این میزان در گروه شاهد به ترتیب ۶، ۷ و ۷ درصد بود.
نتیجه گیری: این مطالعه هیچ رابطه معنی داری بین مصرف ویتامین C با پره اکلامپسی، زایمان پره ترم و LBW و SGA را نشان نداد.


مریم مهرپویا ، سیدمحمدمسعود شوشتریان ، شیوا مدنی ، پگاه ولی الهی، ،
دوره ۱۸، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۷ )
چکیده

سابقه و هدف: پره اکلامپسی یک اختلال سیستمیک است که با هیپرتانسیون و پروتئینوری پس از هفته بیستم حاملگی مشخص شده و بسیاری از سیستم های بدن از جمله شبکیه چشم درگیر می کند. در این مطالعه اثر پره اکلامپسی بر شبکیه چشم با استفاده از الکترورتینوگرافی بررسی شد.
روش بررسی: در این مطالعه همگروهی، ۴۱ زن باردار سالم با ۴۱ زن باردار دچار پره اکلامپسی در دو گروه قرار گرفته و در مرکز قدس با استفاده از الکترورتینوگرافی تحت بررسی قرار گرفتند. برای بررسی شبکیه تکنیک های متعددی وجود دارد که یکی از این روش ها الکترورتینوگرافی (ERG) است. به منظور بررسی عملکرد شبکیه، موجb الکترورتینوگرام و زمان تاخیر و دامنه نوسان موج b در دو گروه مقایسه شد.
یافته ها: میانگین سن بیماران سالم و مبتلایان به پره اکلامپسی تفاوت معنی داری را نشان نداد (?.?±??.?? در مقابل ?.?±??.??،(NS میانگین زمان تاخیر موج b الکترورتینوگرام در گروه مادران سالم ??.??±???.?? و در گروه پره اکلامپسی ??.??±???.?? میلی ثانیه بود (NS). میانگین دامنه نوسان موج b در گروه اول ?.?±??.?? در گروه پره اکلامپسی ?.?±??.?? میکروولت بود (NS). با در نظر گرفتن حد مرزی ۸۵ میکروولت برای موج b میزان خطر نسبی پره اکلامپسی برای بروز اختلالات شبکیه?.?? برست آمد (فاصله اطمینان ۹۵ درصد: ?.??-?.??؛ .(NS
 نتیجه گیری: به نظر می رسد که پره اکلامپسی تاثیر پایداری بر شبکیه بیماران ندارد و انجام مطالعات بیشتر و ترجیحا در طی بیماری حاد می تواند ما را به نتایج قطعی برساند.
فریناز سیفی ، ابوالفضل مهدیزاده ، عیسی نورمحمدی ،
دوره ۱۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۸ )
چکیده

سابقه و هدف: پره اکلامپسی یک علت عمده بیماری زایی و مرگ و میر مادران در سراسر جهان است. با توجه به نقش استرس اکسیداتیو در پاتوفیزیولوژی پره اکلامپسی، ارتباط بین سطح سرمی ۸- ایزوپروستاگلاندین F۲a آزاد(۸-iso-PGF۲a) به عنوان یک مارکر استرس اکسیداتیو با پره اکلامپسی و شدت آن بررسی شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، دو گروه زنان حامله مبتلا به پره اکلامپسی (۴۲ نفر) و زنان حامله سالم (۳۹ نفر) در دو بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی ایران طی سال ۱۳۸۶ بررسی شدند. دو گروه از نظر سن، سن حاملگی و وضعیت اجتماعی اقتصادی با هم همسان شده و همه آنها اولین حاملگی خود را تجربه می کردند. پس از اخذ رضایت نامه کتبی از بیماران، در بین هفته های ۲۸ تا ۳۸ حاملگی نمونه خون جهت بررسی سطح سرمی ۸-iso-PGF۲aآزاد از بیماران گرفته شد.
یافته ها: بین بروز پره اکلامپسی و شدت آن با سطح سرمی ۸-iso-PGF۲aآزاد ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت (NS). وزن نوزادان مادران مبتلا به پره اکلامپسی بطور معنی داری کمتر از مادران گروه شاهد بود (۶۵۳,۹±۲۶۸۵.۳ در گروه پره اکلامپسی در مقابل ۲۴۴.۷±۳۱۳۹.۱ در گروه شاهد، (P<۰.۰۰۱.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد، اگرچه ۸-iso-PGF۲aآزاد یک مارکر استرس اکسیداتیو در محیط تجربی است ولی اندازه گیری سطح سرمی آن در شرایط استرس اکسیداتیو نظیر پره اکلامپسی ممکن است شاخص نباشد و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
عیسی نورمحمدی، مصطفی آتش بسته، ابوالفضل مهدی زاده، محمد شعبانی،
دوره ۱۹، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۸۸ )
چکیده

سابقه و هدف: علی رغم اهمیت پره اکلامپسی به عنوان عامل اصلی مرگ مادر و جنین بخصوص در کشور های در حال توسعه، هنوز علت بوجود آمدن آن مشخص نمی باشد. مطالعه حاضر جهت بررسی میزان تغییرات مالون دی آلد‍‍‍‍ هید (MDA) و میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز(CAT) ، گلوتاتیون پراکسید ازGPx) ) و سوپراکسید دیسموتاز(SOD) گلبول های قرمز زنان مبتلا به پره اکلامپسی خفیف و شدید در مقایسه با زنان باردار سالم انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی- مقایسه ای، میزان آسیب پذیری غشا اریتروسیت ها از طریق اندازه گیری مالون دی آلدهید و هم چنین میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در گلبول های قرمز ۳۰ زن باردار سالم، ۲۵ زن مبتلا به پره اکلامپسی خفیف و ۲۶ زن مبتلا به پره اکلامپسی شدید بستری در بیمارستان های رسول اکرم(ص) و شهید اکبرآبادی دانشگاه علوم پزشکی ایران اندازه گیری شد.
یافته ها: حساسیت اریتروسیت ها در برابر پراکسید هیدروژن در زنان مبتلا به پره اکلامپسی خفیف و شدید بطور معنی داری بیشتر از زنان باردار سالم بود (P<۰,۰۵)سطح فعالیت آنزیم های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز نیز در زنان مبتلا به پره اکلامپسی خفیف و شدید بطور معنی داری بیشتر از زنان باردار سالم بود.
نتیجه گیری: به نظر می رسد استرس اکسیداتیو نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی بیماری پره اکلامپسی دارد. بنابراین تعیین میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و استفاده از مکمل های غذایی ممکن است نقش موثری در پیش گیری از وقوع پره اکلامپسی داشته باشند.

طاهره جایدری، دکتر مهرداد شریعتی، دکتر محمد امین عدالت منش،
دوره ۳۴، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۳ )
چکیده

سابقه و هدف: پره اکلامپسی (PE) می‌تواند عامل بروز آسیب مغزی پیش از تولد باشد. هرچند، مکانیسم آن مشخص نیست. مطالعه حاضر اثر سینامیک اسید را بر بیان سایتوکاین‌های التهابی مغز قدامی و آسیب عصبی در هیپوکامپ جنین مدل PE القاء شده با l-NAME بررسی کرد.
روش بررسی: ۲۵ سر موش صحرایی ماده باردار به صورت تصادفی به ۵ گروه تقسیم بندی شدند: گروه کنترل )بدون تیمار)، گروه PE+NS (تزریق روزانه ۲۵۰ میلی‌گرم l-NAME از روز ۱۵ تا ۲۰ بارداری جهت القاء PE و سپس، یک ساعت بعد گاواژ نرمال سالین)، گروه‌های PE+CIN۲۵، PE+CIN۵۰ و PE+CIN۱۰۰ (گاواژ سینامیک اسید به ترتیب با دوزهای ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ میلی‌گرم یک ساعت پس از تزریق l-NAME). در روز ۲۱ بارداری با سزارین جنین‌های زنده، مغز جنین تشریح شد. میزان فاکتور نکروز دهنده توموری آلفا (TNF-α)، اینترلوکین ۶ (IL-۶) و اینترلوکین- ۱ بتا (IL-۱β) در مغز قدامی و تراکم سلولی در مناطق CA۱ و CA۳ هیپوکامپ جنین سنجیده شد. 
یافته­ها: افزایش معنی­دار TNF-α، IL-۶ و IL-۱β در مغز قدامی به همراه کاهش تراکم نورونی در نواحی CA۱/CA۳ در گروه PE+NS نسبت به گروه کنترل دیده شد (۰۵/۰p<). در حالی‌که در گروه‌های دریافت کننده CIN کاهش معنی­‌دار TNF-α، IL-۶ و IL-۱β در مغز قدامی و افزایش تراکم نورونی CA۱/CA۳ را نسبت به گروه PE+NS نشان دادند (۰۵/۰p<).
نتیجه­گیری: CIN از طریق تعدیل سطح سایتوکاین‌های ضد التهابی در مغز قدامی جنین سبب بهبود التهاب و کاهش آسیب سلولی هیپوکامپ جنین مدل PE می­شود.

 
خانم سیده فاطمه حسینیان، دکتر محمد امین عدالت منش،
دوره ۳۵، شماره ۲ - ( ۳-۱۴۰۴ )
چکیده

سابقه و هدف: پره اکلامپسی (PE) اختلالی است که با آسیب مغزی پیش از تولد همراه است. این مطالعه اثر سینامیک اسید (CIN) را بر پارامترهای استرس اکسایشی، آسیب اکسیداتیو DNA و فعالیت آنزیم کولین استراز (AChE) در مغز قدامی و ساختار سلولی قشر فرونتال میانی (mFC) جنین موش صحرایی مدل PE القاء شده با l-NAME بررسی کرد.
روش بررسی: ۲۵ سر موش صحرایی باردار به صورت تصادفی به ۵ گروه تقسیم بندی شدند: گروه کنترل )بدون تیمار)، گروه PE+NS (تزریق درون صفاقی ۲۵۰ میلی‌گرم l-NAME از روز ۱۵ تا ۲۰ بارداری و سپس، گاواژ نرمال سالین)، گروه‌های PE+CIN۲۵، PE+CIN۵۰ و PE+CIN۱۰۰ (گاواژ سینامیک اسید با دوزهای ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ میلی‌گرم پس از تزریق l-NAME). در روز ۲۱ بارداری با سزارین جنین‌های زنده، مغز جنین تشریح شد. فعالیت آنزیم‌های AChE، کاتالاز (CAT)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، سطوح ۸-هیدروکسی‌داکسی‌گوانوزین (۸-OHdG) و مالون دی‌آلدهید (MDA) در مغز قدامی و تراکم سلولی در mFC سنجیده شد. 
یافته­ها: کاهش معنی­دار CAT و SOD، و افزایش معنی­دار MDA، ۶-OHdG و AChE در مغز قدامی جنین به همراه کاهش تراکم نورونی در mFC گروه PE+NS نسبت به گروه کنترل دیده شد (۰۵/۰p<). در حالی‌که در گروه‌های دریافت کننده CIN افزایش معنا‌دار CAT و SOD، کاهش معنادار MDA، ۶-OHdG و AChE در مغز قدامی و افزایش تراکم نورونی mFC را نسبت به گروه PE+NS نشان دادند (۰۵/۰p<)..
نتیجه­گیری: به نظر می­رسد CIN با اثرات آنتی اکسیدانی در مغز قدامی جنین سبب بهبود عملکرد مغزی و کاهش آسیب سلولی قشر فرونتال میانی جنین مدل PE می‌گردد.
 

صفحه 1 از 1     

فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران Medical Science Journal of Islamic Azad Univesity - Tehran Medical Branch
Persian site map - English site map - Created in 0.09 seconds with 30 queries by YEKTAWEB 4722