۱ نتیجه برای ۲۰۰ و ۴۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم از طریق گاواژ دریافت کردند. پس از پایان دریافت عصاره
پریچهر یغمایی، اسفندیار حیدریان، نازنین پوربهمن،
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۸-۱۳۹۰ )
چکیده
سابقه و هدف: دیابت قندی شایعترین بیماری متابولیسم غیرطبیعی کربوهیدراتهاست که به علت نقص در ترشح انسولین توسط پانکراس، نقص در عملکرد انسولین و یا هر دو ایجاد میگردد. در این مطالعه، اثر هیپوگلیسمیک عصاره آویشن و همچنین اثر ترمیمی آن برسلول های بتای پانکراس مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه، رتهای نر نژاد ویستار با وزن ۲۵۰-۲۰۰ گرم در دمای ۲±۲۲ درجه سانتیگراد نگهداری و به ۵ گروه ۶ تایی تقسیم شدند. گروههای تجربی با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین با دوز ۷۰ میلیگرم بر کیلوگرم دیابتی شدند. سه گروه از رتها عصاره آبی آویشن را به مدت ۲۱ روز متوالی با دوزهای ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم از طریق گاواژ دریافت کردند. پس از پایان دریافت عصاره، خونگیری از قلب صورت گرفت و میزان گلوکز، سطح گلیکوژن کبد، سطح فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، میزان مالوندیآلوئید (MDA) و ظرفیت آنتیاکسیدانتی پلاسما (FRAP) تعیین گردید. در پایان پانکراس حیوانات برای مطالعات بافت شناسی خارج شد.
یافتهها: میزان گلوکز و MDA سرم در گروه دیابتی افزایش (۰۰۱/۰P<) و میزان آنزیم SOD سرم و گلیکوژن کبد کاهشی (۰۰۱/۰P<) را در مقایسه با گروه شاهد نشان داد. دوز ۴۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم کشنده بود. تیمار حیوانات دیابتی با عصاره آویشن در دوزهای ۱۰۰ و ۲۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم موجب افزایش فعالیت آنزیم SOD، FRAP، گلیکوژن کبد و کاهش میزان گلوکز و MDA در سرم شد. همچنین بررسیهای بافتشناسی نشان دادند که این عصاره در رت های دیابتی سبب ترمیم بافت پانکراس شده است.
نتیجهگیری: درمان حیوانات دیابتی با عصاره آویشن علاوه بر کاهش میزان گلوکز سرم، دارای اثرات سودمندی در ترمیم بافت پانکراس است
