1- کارشناس ارشد فیزیولوژی جانوری، گروه زیست شناسی،واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون ، ایران 2- دکترای فیزیولوژی جانوری، گروه زیست شناسی،واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز ، ایران ، ebrahim.hossini@yahoo.com 3- دکترای فیزیولوژی جانوری، گروه زیست شناسی، واحد کازرون ، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون ، ایران 4- دکترای فیزیولوژی جانوری، گروه زیست شناسی، واحد علوم و تحقیقات فارس ، دانشگاه آزاد اسلامی، فارس ، ایران 5 دکترای فیزیولوژی جانوری، گروه زیست شناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
چکیده: (15431 مشاهده)
سابقه و هدف:انار گیاهی دارویی با خاصیت آنتی اکسیدانتی است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تجویز آب انار بر محور هیپوفیز- تیروئید در موشهای صحرایی نر بالغ بود.
روش بررسی:در این مطالعه تجربی، تعداد 50 سر موش صحرایی نر بالغ با وزن تقریبی 20±200 گرم به پنج گروه ده تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه شاهد و سه گروه تجربی که روزانه 3، 6 و9 میلیلیتر آب انار طی 10 روز به صورت گاواژ دریافت کردند. یک روز پس از آخرین گاواژ، نمونههای خونی از طریق خونگیری از قلب جمعآوری شدند. پس از تهیه سرم، سطوح هورمونهای TSH، T4 و T3 به روش الایزا سنجش شدند.
یافته ها: میانگین وزن بدن در گروههای تجربی دریافت کننده آب انار نسبت به گروههای کنترل و شاهد تغییر معنیداری را نشان نداد. سطح سرمی هورمون T3 در گروه تجربی دریافت کننده دوز حداکثر عصاره آب انار نسبت به گروه کنترل و شاهد کاهش معنیداری را نشان داد. سطح سرمی هورمون T4 در گروههای تجربی دریافت کننده عصاره آب انار نسبت به گروه کنترل و شاهد کاهش معنیداری را نشان داد. سطح سرمی هورمون TSH در گروه دریافت کننده دوز حداقل عصاره آب انار نسبت به گروههای کنترل و شاهد افزایش معنیداری را نشان داد (05/0>P).
نتیجهگیری: این احتمال میرود که آب انار باعث کاهش فعالیت محور هیپوفیز-تیروئید در موش صحرایی نر بالغ میشود.
Godarzi F, Hosseini S E, Moghadamnia D. The effects of pomegranate juice on pituitary-thyroid axis in adult male rats. MEDICAL SCIENCES 2016; 26 (4) :207-212 URL: http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-1171-fa.html
گودرزی فرزاد 1، حسینی سیدابراهیم، خاتم ساز سعید، مقدم نیا داوود. تاثیر آب انار بر محور هیپوفیز –تیروئید در موش صحرایی نر بالغ . فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران. 1395; 26 (4) :207-212