1- گروه علوم جانوری، دانشکده علوم زیستی ،دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، eslimid@yahoo.com 2- گروه علوم جانوری، دانشکده علوم زیستی،دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران 3- گروه علوم سلولی ومولکولی،، دانشکده علوم زیستی،دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران 4- گروه علوم جانوری، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده: (5190 مشاهده)
سابقه و هدف:کلستاز که نوعی اختلال در عملکرد کبد است، با تغییر میزان هورمون وازوپرسین و کاهش اخذ آب همراه است. هستههای هجاور بطنی (PVN) و فوق بصری هیپوتالاموس (SON) دو ناحیه مهم برای کنترل هومئوستازی مایعات بدن هستند. این عمل می تواند با تنظیم جریان آب توسط کانال های آبی یا آکواپورین ها صورت گیرد. آکواپورین 4 ایزوفورم موثر انتقال دهنده آب در مغز است. به دلیل کاهش اخذ آب در کلستاز و نقش هستههای SON و PVN، در این مطالعه به بررسی تغییرات میزان آکواپورین 4 پرداخته شد. روش بررسی:در این مطالعه تجربی، موشهای نر نژاد ویستار با وزن 200 تا 250 گرم به صورت تصادفی به سه گروه هفتتایی، شامل موشهای گروه کنترل (بدون جراحی)، موشهای گروه شم (جراحی کاذب) و موشهای گروه کلستاز که مجرای صفراوی آنها بسته شده بود، تقسیم شدند. سپس تراکم آکواپورین 4 هستههای مجاور بطنی و فوق بصری در تمامی گروه ها توسط روش ایمونوهیستوشیمی مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها:نتایج حاصل نشان دهنده تراکم بالای آکواپورین-4 در هستههای SON و PVN در نمونههای شم و کنترل بود، در صورتی که در نمونه کلستاز میزان تراکم آکواپورین-4 کاهش یافت. نتیجه گیری:با توجه به نتایج این تحقیق، مقدار آکواپورین 4 در هستههای SON و PVN حساس به اسمولاریته و توکسی سیتی، کاهش یافت. احتمالاً کلستاز از طریق افزایش یا کاهش فاکتورهای مرتبط مانند اندوتوکسینها، باعث کاهش تراکم آکواپورین-4 و میزان اخذ آب میشود.
Eslimi Esfahani D, Oryan S, Nabiuni M, Karimian Peiro M, Gharooni F. The effect of hepatic impairment on the aquaporin-4 in the paraventricular (PVN) and Supraoptic (SON) nuclei of rat hypothalamus. MEDICAL SCIENCES 2017; 27 (4) :252-260 URL: http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-1328-fa.html
اسلیمی اصفهانی دلارام، عریان شهربانو، نبیونی محمد، کریمیان پیرو منیژه، قارونی فاطمه. تاثیر اختلالات کبدی بر اکواپورین 4 در هستههای مجاور بطنی و فوق بصری هیپوتالاموس موش صحرایی . فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران. 1396; 27 (4) :252-260