1- میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نیشابور 2- دانشکده پزشکی، گروه پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود ، parastoo_pourali@yahoo.com
چکیده: (7606 مشاهده)
سابقه و هدف: اگرچه راه های مختلفی به منظور تولید نانوذرات وجود دارد، اما روش تولید زیستی به علت دارا بودن ویژگیهایی مانند عدم نیاز به مصرف انرژی و سازگاری با محیط زیست مورد توجه محقیقن واقع شده است. در مطالعه حاضر تولید زیستی و اثرات ضد باکتریایی نانوذرات نقره بوسیله عصاره میوه گیاه عناب مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: ابتدا عصاره آبی و متانولی میوه گیاه عناب با محلول نیترات نقره در غلظت نهایی 1 میلی مولار مجاور شد. پس از تغییر رنگ، محلولهای واکنش به وسیله روش های اسپکتروفتومتری، پراش پرتوی ایکس و میکروسکوپ الکترونی عبوری مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت اثر ضد باکتریایی نانوذرات تولید شده در برابر برخی سویه های باکتریایی بیماری زا بررسی شد یافتهها: محلولهای حاوی نانوذرات دارای بیشینه چگالی نوری در طول موج 420 نانومتر بودند. وجود نانوذرات نقره بوسیله پراش پرتوی ایکس تایید شد. تصاویر میکروسکوپ الکترنی عبوری نشان داد که نانوذرات نقره تولید شدهکروی شکل و با اندازه حدود 5 الی 50 نانومتر بودند. نتایج آزمون ضد میکروبی نشان داد که نانوذرات تولید شده اثر مناسبی را بر روی چهار باکتری مورد آزمایش داشتند. نانوذرات حاصله در مقایسه با محلول شاهد و نیز عصاره خالص گیاهان خواص ضد میکروبی بهبود یافته ای را دارا بودند. نتیجهگیری: به نظر می رسد که تولید زیستی نانوذرات با استفاده از عصاره گیاهان می تواند به افزایش خواص دارویی آنها کمک کند. در تحقیق حاضر نشان داده شد که خواص ضد باکتریایی عصاره های حاوی نانوذرات به شکل محسوسی افزایش یافت. افزایش دیگر خواص این نانوذرات می تواند در آینده مورد بررسی قرار گیرد.
واژگان کلیدی: عصاره آبی عناب،عصاره متانولی عناب، نانوذرات نقره، تولید زیستی.
Nikbakht M, Pourali P. Survey of biological and antibacterial effects of silver nanoparticles of aqueous and methanol extracts of Berberis Vulgaris. MEDICAL SCIENCES 2015; 25 (2) :112-118 URL: http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-939-fa.html
نیکبخت مریم، پورعلی پرستو. بررسی تولید زیستی و اثر ضد باکتریایی نانوذرات نقره تولید شده به وسیله عصاره آبی و متانولی گیاه عناب . فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران. 1394; 25 (2) :112-118