سابقه و هدف: انار گیاهی دارویی با خاصیت آنتی اکسیدانتی است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تجویز آب انار بر محور هیپوفیز- تیروئید در موش­های صحرایی نر بالغ بود.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی، تعداد 50 سر موش صحرایی نر بالغ با وزن تقریبی 20±200 گرم به پنج گروه ده تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه شاهد و سه گروه تجربی که روزانه 3، 6 و9 میلی­لیتر آب انار طی 10 روز  به صورت گاواژ دریافت کردند. یک روز پس از آخرین گاواژ، نمونه­های خونی از طریق خون­گیری از قلب جمع­آوری شدند. پس از تهیه سرم، سطوح هورمون­های TSH، T4 و T3 به روش الایزا سنجش شدند.

یافته ­ها: میانگین وزن بدن در گروه­های تجربی دریافت کننده آب انار نسبت به گروه­های کنترل و شاهد تغییر معنی­داری را نشان نداد. سطح سرمی هورمون T3 در گروه  تجربی دریافت کننده دوز حداکثر عصاره آب انار نسبت به گروه کنترل و شاهد کاهش    معنی­داری را نشان داد. سطح سرمی هورمون T4 در گروه­های  تجربی دریافت کننده عصاره آب انار نسبت به گروه کنترل و شاهد کاهش معنی­داری را نشان داد. سطح سرمی هورمون TSH در گروه دریافت کننده دوز حداقل عصاره آب انار نسبت به گروه­های کنترل و شاهد افزایش معنی­داری را نشان داد (05/0>P).

نتیجه­گیری: این احتمال می­رود که آب انار باعث کاهش فعالیت محور هیپوفیز-تیروئید در موش صحرایی نر بالغ می­شود.

واژگان کلیدی: آب انار، TSH، T4، T3، موش صحرایی.