سابقه و هدف: در زمینه اجرای کارهای درمانی یکی از اصلی ترین کارها که در اکثر بخش های درمانی کاربرد فراوان دارد، امور تزریقات و پانسمان می باشد. از آنجایی که این امور در حیطه روانی حرکتی قرار داشته و با گذشت زمان و رسیدن به سطح عادی شدن عمل، تغییراتی در اجرای آنها ایجاد می گردد، در تحقیق حاضر ارتباط سابقه کار و رعایت استانداردهای تزریقات عضلانی و پانسمان در بخش های مختلف چند بیمارستان منتخب شهر اصفهان بررسی شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر ازنوع تحلیلی-مقطعی، بدون جهت و یک سو کور از نظر فرد مشاهده شونده بود. با استفاده از منابع مختلف، چک لیست هایی جهت بررسی رعایت موارد تزریقات عضلانی و پانسمان تهیه گردید و بعد از تایید روایی و پایایی با روش نمونه گیری اتفاقی 38 مورد تزریقات عضلانی و 31 مورد پانسمان، بدون اطلاع دادن به فرد انجام دهنده مورد مشاهده قرار گرفت. بعد از تکمیل چک لیست، جهت رعایت ملاحظات اخلاقی، موضوع به اطلاع فرد رسانده شد. در صورت رضایت، پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک نیز تکمیل می گردید.
یافته ها: زنان متاهل، اکثر افراد مورد مطالعه را تشکیل می دادند. در بررسی تزریقات عضلانی، بیشتر افراد در گروه سنی 31-29 سال با سابقه کار 19-10 سال و در بررسی پانسمان اکثر آنها در گروه سنی 30- 22 سال با سابقه کار 9-1 سال بودند. بین سابقه کار و رعایت استانداردهای تزریقات عضلانی ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت، در حالی که ارتباط معنی داری برای رعایت استانداردهای پانسمان مشاهده شد (02/?=P) بیشترین موارد انجام تزریقات عضلانی و پانسمان با رعایت استاندارد در حد متوسط انجام گرفت (به ترتیب 2/55 و 5/51 درصد).
نتیجه گیری: سابقه کار با رعایت استانداردهای پانسمان در ارتباط بود، در حالی که با رعایت استانداردهای تزریقات عضلانی ارتباط آماری معنی داری نداشت.