سابقه و هدف: فرسودگی شغلی در حرفه پرستاری، نه تنها موجب بروز آسیب های جدی روانی در پرستاران می شود، بلکه با افزایش میزان غیبت، کاهش انرژی و بازده کاری به افت کیفیت مراقبت از بیماران می انجامد. این مطالعه با هدف تعیین میزان فرسودگی شغلی و ارتباط آن با حمایت های اجتماعی پرستاران شاغل در بیمارستان های روانپزشکی شهر تهران صورت گرفت. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی - همبستگی، 93 پرستار شاغل در بیمارستان های روانپزشکی وابسته به دانشگاه های تهران، ایران و بهزیستی و توانبخشی بصورت تصادفی طبقه ای انتخاب و بررسی شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه ای شامل سه بخش اطلاعات دموگرافیک، پرسش نامه فرسودگی شغلی ماسلاچ و جکسون و پرسش نامه منابع حمایتی هاوس و ولز بود. یافته ها: 69.9 درصد و 64.5 درصد پرستاران به ترتیب دارای میزان متوسطی از دفعات فرسودگی و شدت فرسودگی شغلی بودند. 67.70 درصد و 81.70 درصد پرستاران به ترتیب دارای میزان کمی از دفعات و شدت خستگی عاطفی بودند و 75.30 درصد و 71 درصد آنان به ترتیب دارای میزان کمی از دفعات و شدت بی تفاوتی بودند. اما میزان دفعات و شدت کاهش موفقیت فردی در اکثریت پرستاران زیاد بود (به ترتیب 50.5 درصد و 53.80 درصد). ضریب همبستگی پیرسون بدست آمده نشان داد که با افزایش میزان حمایت سرپرستار، دفعات و شدت خستگی عاطفی و با حمایت همسر، دفعات خستگی عاطفی و شدت بی تفاوتی و با حمایت خانواده، شدت خستگی عاطفی و دفعات خستگی عاطفی کاهش می یابد، اما بین حمایت همکار و میزان فرسودگی شغلی ارتباط معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی ناشی از فرسودگی شغلی، کلیه محققین بر روش های پیشگیری از آن تاکید دارند. بنابراین ایجاد سیستم های حمایتی قوی در محیط کار و خارج از آن روشی موثر برای پیشگیری از فرسودگی شغلی است.
Sahebazzamani M, Safavi M, Farahani H. Burnout of nurses employed at Tehran psychiatric hospitals and its relation with social supports . MEDICAL SCIENCES 2009; 19 (3) :206-211 URL: http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-217-fa.html
صاحب الزمانی محمد، صفوی محبوبه، فراهانی حجت اله. بررسی میزان فرسودگی شغلی و ارتباط آن با حمایت های اجتماعی پرستاران شاغل در بیمارستان های روانپزشکی شهر تهران. فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران. 1388; 19 (3) :206-211