سابقه و هدف: لوسمی شایعترین بدخیمی در کودکان است و نوع لنفوبلاستیک حاد 5 برابر شایعتر از نوع میلوسیتیک حاد می باشد. این مطالعه به منظور مقایسه شیوع سنی، جنسی و چگونگی تظاهرات بالینی در بیماران مبتلا به لوسمی حاد لنفوبلاستیک (ALL)و لوسمی حاد میلوسیتیک (AML)انجام گردید.
روش بررسی: این یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که بر روی 70 بیمار مبتلا بهALL و 70 بیمار مبتلا بهAML که در مرکز طبی کودکان بستری بودند، صورت گرفت. متغیرهای مورد نظر از پرونده بیماران جمع آوری گردید و سپس با استفاده از آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین سنی بیماران مبتلا به ALL5.1 و AML 8.0 سال بود. اکثر بیماران مبتلا به ALL زیر 5 سال و بیماران مبتلا به AML بالای 10 سال بودند (0001/0>p). در دو گروه، بیماری در پسرها شایعتر از دخترها بود. رنگ پریدگی شایعترین تظاهر در دو گروه بود. لنفادنوپاتی، بزرگی کبد و طحال و درد استخوانی در بیماران ALL و تب و خونریزی در بیماران AML شایعتر بود.
نتیجه گیری: باید در کودکانی که با رنگ پریدگی و علایم غیراختصاصی مراجعه می کنند، احتمال لوسمی در نظر گرفته شود. گرچه شیوع سنی و برخی از تظاهرات بالینی در بیماران ALL و AML متفاوت است، این دو لوسمی را نمی توان براساس سن، جنس و تظاهرات بالینی به راحتی از یکدیگر افتراق داد. تشخیص قطعی با آسپیراسیون یا بیوپسی مغز استخوان، فلوسیتومتری و رنگ آمیزی های اختصاصی میسر است.