|
بررسی اثر نوروتروفیک تاکرولیموس (FK506) بر سلول‌های هرمی ناحیه CA1 هیپوکامپ موش صحرایی ویستار متعاقب ایسکمی/ رپرفیوژن فراگیر گذرا
|
زهرا نادیا شریفی1   ، فرید ابوالحسنی2 ، غلامرضا حسن زاده2 ، محمدرضا زرین دست3 ، شبنم موثقی 4 |
1- گروه علوم تشریحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پزشکی تهران
2- گروه علوم تشریحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- گروه فارماکولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- گروه علوم تشریحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پزشکی تهران ، sm_movassaghi@yahoo.com |
|
|
چکیده: (13113 مشاهده) |
سابقه و هدف: ایسکمی مغزی به عنوان یک معضل بزرگ جهانی شناخته شده است و ریپرفیوژن متعاقب آن در نهایت منجر به مرگ برنامه ریزی شده سلولی یا آپوپتوز می‌گردد. نواحی مشخصی از مغز و انواع خاصی از نورون‌ها از جمله نورون‌های هرمی ناحیه CA1 هیپوکامپ نسبت به ایسکمی مغزی حساسترند. از آنجایی که اخیراً استفاده از ایمونوفیلین لیگاندها یک استراتژی مناسب وجدید به عنوان یک نوروپروتکتور و محرک نوروژنز مورد ملاحظه قرار گرفته است و هنوز بررسی دقیقی در مورد زمان مناسب تزریق به منظور بررسی اثر نوروتروفیک این گروه از داروها در هیپوکامپ متعاقب ایسکمی/ریپرفیوژن فراگیر گذرا در مدل‌های تجربی صورت نگرفته است، در این تحقیق اثر نوروتروفیک تاکرولیموس را بر روی ناحیه CA1 هیپوکامپ 40 رأس موش صحرایی نر ویستار در8 گروه آزمایشی مورد بررسی قرار دادیم.
روش بررسی: مدل ایسکمی توسط بستن دو طرفه شریان‌های کاروتید مشترک ایجاد شد. برای پیدا کردن مناسب‌ترین زمان تزریق به منظور بیشترین اثر نوروتروفیک برای دوز mg/kg6، تزریق به صورت یک تک دوز و دو دوز با فواصل 6، 24، 48 و 72 ساعت انجام شد.
یافته‌ها: تزریق دو دوز mg/kg6 دارو با فاصله 48 ساعت مناسب‌ترین زمان برای تزریق دارو است.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که تاکرولیموس می‌تواند به عنوان داروی نوروتروفیک برای درمان ایسکمی ناشی از آسیب‌های مغزی استفاده شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: ایسکمی / رپرفیوژن، هیپوکامپ، تاکرولیموس، نوروتروفیک |
|
|
متن کامل [PDF 685 kb]
(2414 دریافت)
|
نيمه آزمايشي : تجربي |
موضوع مقاله:
آناتومي
دریافت: 1392/3/29 | پذیرش: 1392/4/9 | انتشار: 1392/4/9
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
