سابقه و هدف: DOX یکی از رایجترین داروهایی است که برای درمان انواع مختلف سرطان از جمله سرطان بیضه کاربرد دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر عصاره اتانولی زنجبیل بر اسپرماتوژنز درموش صحرایی به دنبال دریافت داروی دوکسوروبیسین بود.
روش بررسی: در مطالعه تجربی حاضر، 56 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار را به طور تصادفی به 6 گروه 8 تایی گروههای کنترل، شاهد، گروههای تجربی 1دریافت کننده دوکسوروبیسین (mg/kg.bw3)، تجربی2 و 3 دریافت کننده عصاره زنجبیل (500 و 1000 میلیگرم برکیلوگرم) و تجربی4 و 5 دریافت کننده عصاره زنجبیل (500 و 1000 میلیگرم برکیلوگرم)+ دوکسوروبیسین تقسیم شدند. عصاره به صورت خوراکی از روز اول یک ساعت پس از تزریق دوکسوروبیسین به مدت چهار هفته به رتها خورانده شد و داروی DOX (bw.kg/gm3) یک بار در هفته به صورت داخل صفاقی تجویز شد. در پایان آزمایش برخی از پارامترهای اسپرم از قبیل تعداد، قابلیت حیات و قایلیت تحرک و مورفولوژی اسپرم به وسیله رنگ آمیزی ائوزین - نگروزین بررسی شد.
یافتهها: کاهش معنیداری در وزن بدن، تعداد اسپرم، قابلیت حیات و قابلیت تحرک اسپرمها در رتهای تیمار شده با داروی DOX در مقایسه با گروه های کنترل و شاهد مشاهده شد. این کاهش در گروه تیمار شده با DOX همراه با زنجبیل 500 و 1000 میلیگرم برکیلوگرم در مقایسه با گروه DOX به طور معنیداری جبران شد.
نتیجه گیری: زنجبیل قادر است اثر حفاظتی بر روی برخی از پارامترهای اسپرم به دنبال دریافت داروی دوکسوروبیسین در موش صحرایی نر بالغ اعمال نماید.
واژگان کلیدی: زنجبیل، دوکسوروبیسین، وزن بدن، بیضه، پارامتر اسپرم، رت. |