1- گروه زیست شناسی، مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی پزشکی، واحد اشکذر، دانشگاه آزاد اسلامی، اشکذر، ایران 2- گروه زیست شناسی، مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی پزشکی، واحد اشکذر، دانشگاه آزاد اسلامی، اشکذر، ایران ، mdashkezary@yahoo.com 3- گروه بیوتکنولوژی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (30 مشاهده)
سابقه و هدف:ناکارآمدی سلولهای قلب یکی از دلایل اصلی نارسایی قلبی یا عدم عملکرد صحیح قلب است. در مطالعه حاضر، از عصاره جفت انسان (PE)همراه با پلی لاکتیک کو-گلیکولیک اسید (PLGA)و پلی هیدروکسی بوتیرات (PHB) برای ساخت داربست زیست فعال با استفاده از روش الکتروریسی استفاده شد. روش بررسی:از روش الکتروریسی برای ساخت نانوالیاف PLGA-PHB و PLGA-PHB-PE استفاده شد. ارزیابی مورفولوژیکی نانوالیاف PLGA-PHB و PLGA-PHB-PE با استفاده از میکروسکوپ الکترونی انجام گردید. نرخ تخریب پذیری، ظرفیت جذب آب، پروتئین و قدرت چسبندگی داربستها مورد بررسی قرار گرفت. استخراج سلولهای مزانشیمی از بافت چربی صورت گرفت. به منظور تایید سلولهای بنیادی مارکرهای CD34، CD45، CD90 و CD105 توسط فلو سایتومتری انجام گرفت. همچنین بیان ژن های MyoD و Troponin T توسط RT-PCR انجام شد. یافتهها:میزان تخریب پذیری داربست PLGA-PHB-PE در مقایسه با PLGA-PHB در روزهای مختلف بیشتر بود. همچنین ظرفیت جذب آب ، پروتئین و قدرت چسبندگی در داربست PLGA-PHB-PE در مقایسه با PLGA-PHB بیشتر بود (05/0p<). بیان ژنهای MyoD و Troponin T در سلولهای رشد یافته بر روی داربست PLGA-PHB-PE در مقایسه با PLGA-PHB بیشتر بود (05/0p<). نتیجهگیری:با توجه به یافته ها، میتوان نتیجه گرفت که داربست PLGA-PHB-PE پتانسیل بالایی برای ارتقای تمایز قلبی سلولهای بنیادی مزانشیمی دارد و میتوان از آن در مهندسی بافت قلب برای ترمیم عضله قلب استفاده کرد.
Mokhames Z, Dehghani Ashkezari M, Seyedjafari E, Seifati S M. Growth and differentiation of mesenchymal cell-derived cardiomyocytes on biologically active nanofibers: an experimental study. MEDICAL SCIENCES 2025; 35 (3) :294-305 URL: http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-2283-fa.html
مخمس زکیه، دهقانی اشکذری محمود، سید جعفری احسان، صیفتی سید مرتضی. رشد و تمایز کاردیومیوسیت مشتق از سلول های مزانشیمی بر روی نانوالیاف فعال بیولوژیکی: یک مطالعه تجربی. فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران. 1404; 35 (3) :294-305